Ετυμολογία: θεός < αρχαία ελληνική θεός < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *dʰh₁s- < *dʰeh₁- Η ακριβής προέλευση της λέξης Θεός δεν είναι σήμερα γνωστή και καθώς η έρευνα σχετικά με την ακριβή παρέλευσή της ακόμα συνεχίζεται, αφού φιλόλογοι και γλωσσολόγοι δεν έχουν καταλήξει σε σαφή συμπεράσματα.  Μια πιθανή λέξη προέλευσης της λέξεως Θεός παράγεται από το ρήμα […]

Ετυμολογία της λέξης θεραπεία θεραπεία < αρχαία ελληνική θεραπεία (υπηρεσία, γιατρειά, ιατρική αγωγή)

Ετυμολογία του θεωρία: θεωρία < αρχαία ελληνική θεωρία θεωρώ < αρχαία ελληνική θεωρέω θεωρέω < θεωρός θεωρός < αρχαία ελληνική θεωρός θεωρός < θεός + ὁράω θεός < αρχαία ελληνική θεός < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *dʰh₁s- < *dʰeh₁- ὁράω (συνηρημένο: ὁρῶ)   Σημασιολογία του θεωρία: ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών και προτάσεων που συνιστά μια ιδιαίτερη προσέγγιση […]

θρησκεία < μεταγενέστερη ελληνική θρησκεία Θρησκεία = «ανάμνηση» τού θείου ή «διαφύλαξη, τήρηση» ; Religio = «αναστοχασμός» ή «δεσμός» με το θείο ; Συχνά στην ιστορική και ειδικότερα στην ετυμολογική έρευνα των λέξεων συμβαίνει ώστε για πολύ σημαντικές, καίριες θα λέγαμε, λέξεις δεν έχουμε ακόμη ασφαλή γνώση τής προέλευσής τους. Αυτό ισχύει και για την […]

θυμός < αρχαία ελληνική θυμός θυμός < πρωτοελληνική tʰūmós (καπνός, αναπνοή, ψυχή) < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *dʰuh₂mós ‎(καπνός) Σημασιολογία: ισχυρό συναίσθημα δυσαρέσκειας ή και εχθρότητας απέναντι σε κάποιον ή κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά και μπορεί να προκαλέσει έντονες και καμιά φορά βίαιες αντιδράσεις Είναι καλός κατά βάθος, αλλά παρεκτράπηκε πάνω στο θυμό του Άσε κάτω τους θυμούς κι έλα να μιλήσουμε λογικά

θωπεύω < αρχαία ελληνική θωπεύω (καλοπιάνω και χαϊδεύω) θωπεύω < θώψ Σημασιολογία: κολακεύω καί σοι τὸ Θησέως ὄνομα θωπεῦσαι καλόν : και εσένα (σου φαίνεται) σωστό να κολακεύεις το Θησέα (Σοφοκ. Οιδίπους επί Κολ. 1003) τίς ἂν εἴη δημαγωγὸς τοιοῦτος, ὅστις τὸν μὲν δῆμον θωπεῦσαι δύναιτο, τοὺς δὲ καιροὺς ἐν οἷς ἦν σῴζεσθαι τὴν πόλιν, ἀποδοῖτο; τι είδους πολιτικός θα ήταν αυτός που ενώ είχε τη δύναμη να καλοπιάνει […]