Αν όλος ο κόσμος βαδίσει προς μια κατεύθυνση, κι ο Χριστός προς την άλλη, εγώ θα πάω πίσω από τον Χριστό. – Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Όταν πάνω στον Σταυρό, στην ύστατη ανθρώπινη Του στιγμή και αφού είχε συγχωρήσει συνειδητά τους επίγειους εχθρούς του και αφού είχε αφήσει πίσω του κάθε πιθανή προσκόλληση, λογισμό, συναίσθημα ή ανθρώπινη ανάγκη, αναφώνησε το “Τετέλεσται“. Το οποίο όμως δεν σημαίνει ότι όλα τελείωσαν, αλλά το ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή όλα τώρα αρχίζουν, ότι η αποστολή του ένσαρκου Χριστού εξετελέσθη, ότι τα λύτρα πληρώθηκαν, ότι το σύμπαν του αυγού διαρρήχθηκε και ότι οι πύλες του Παραδείσου και της όντως Ζωής άνοιξαν ξανά για τον Ουράνιο Άνθρωπο. Όταν σπάσουμε φέτος τα κόκκινα αυγά του Πάσχα, ας θυμηθούμε τον ανατριχιαστικά βαθύ συμβολισμό ο οποίος κρύβεται πίσω από αυτό το έθιμο.
Το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού είναι μια βιωματική βεβαιότητα η οποία αποκαλύπτεται μόνο μέσα από την προσωπική μας σχέση μαζί Του. Ας ακολουθήσουμε συνειδητά, χωρίς φόβο αλλά με Αγάπη το τρίπτυχο επίγειος Σταυρός (ως σύμβολο μετουσίωσης των στοιχείων της ύλης), σωματικός/πνευματικός θάνατος και Ανάσταση και ας αναλάβουμε στο Εδώ και Τώρα την ευθύνη της ζωής μας. Ας βιώσουμε το Πάσχα ως πέρασμα πνευματικό και ως έξοδο του πνεύματός μας από τις αλυσίδες του Εγώ και της ύλης. Ας εκδώσουμε το εισιτήριο για τον Ουρανό με το σύνολο των βημάτων και της συνείδησής μας εδώ στην Γη.
Δεύτε λάβετε Φως εκ του ανεσπέρου Φωτός. Και δοξάσατε Χριστόν, τον Αναστάντα εκ νεκρών!
Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού. Και φυγέτωσαν από προσώπου Αυτού, οι μισούντες Αυτόν.
Χαράς Ευαγγέλια της Αναστάσεως Χριστού!
