Θυμάμαι παλιότερα στις σπουδές στο Πολυτεχνείο, ένας αείμνηστος τότε καθηγητής στις τηλεπικοινωνίες, ο Φίλιππος Κωνσταντίνου, είχε κάποτε πει στην εισαγωγική του παρουσίαση ότι επιτυχία στη ζωή δεν είναι να αλλάξουμε το σύστημα αλλά να μην αφήσουμε το σύστημα να αλλάξει εμάς.
Σήμερα πίνοντας το τσάι μου είδα ένα ακόμα γνωμικό εκτυπωμένο πάνω στο φακελάκι του τσαγιού που έλεγε: “Όλοι σκέφτονται να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν σκέφτεται να αλλάξει τον εαυτό του (Leon Tolstoy)”.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η αντίσταση απέναντι στην κακόβουλη αλλοίωση του βαθύτερου εαυτού μας αλλά και ο συνειδητός αγώνας της αλλαγής των αστροαιθερικών σωμάτων του “βούλομαι”, των επιθυμιών και των προσκολλήσεων του Εγώ είναι ίσως οι υπέρτατες πράξεις που μπορούν να οδηγήσουν στην κατ’ουσίαν σωτηρία μας.
