Υπάρχουν στιγμές στον αυτογνωσιακό αγώνα της επίγειας ζωής, αλλά και πολύ πιθανώς μετά το φυσικό θάνατο, κατά τις οποίες εμφανίζονται εμπόδια τα οποία μας εκτρέπουν από την πορεία μας. Παρ’ότι τα εμπόδια αυτά φαντάζουν ανυπέρβλητα και προκαλούν φόβο και ταραχή στην ψυχή μας, στην πραγματικότητα αν ατενίσουμε την μεγάλη εικόνα της ύπαρξής μας, αντιλαμβανόμαστε ότι τα εμπόδια υπάρχουν για δύο κύριους λόγους:
- Για να μάθουμε, να διδαχθούμε κάτι από τον πόνο και την δυσκολία που συνοδεύει τα εμπόδια του αυτογνωσιακού μας ταξιδιού. Να χρησιμοποιήσουμε τη νέα βιωματική γνώση και να την ενσωματώσουμε στην προϋπάρχουσα ανάμνησή μας για την αλήθεια μας και την αληθινή μας ουσία, δηλαδή την πνευματική μας υπόσταση. Ας μην ξεχνούμε ότι είμαστε κατά βάση πνευματικά όντα που απλώς φιλοξενούνται σε ένα φυσικό σώμα. Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι σε κάθε δυσκολία κρύβεται και μια ευκαιρία.
- Για να μας οξύνουν την μαχητική και αναπτυξιακή ικανότητα σε πνευματικό επίπεδο, δηλαδή να μας οδηγήσουν στην διεύρυνση της ικανότητάς μας να διαχειριζόμαστε τις πνευματικές προκλήσεις με τρόπο ψυχωφελή για εμάς. Οξύνοντας αυτή την ικανότητά μας είμαστε σε θέση να συντονιστούμε με την εσωτερική πνευματική αταραξία και να προχωρήσουμε μπροστά και διαμέσου των εμποδίων, σαν να διασχίζουμε ανενόχλητοι μια καταιγίδα. Προχωρώντας μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, με κατάλληλη εξάσκηση μπορούμε όχι μόνο να παρακάμψουμε τα εμπόδια αλλά να χρησιμοποιήσουμε τα εμπόδια ως εφαλτήριο για να μεταπηδήσουμε σε υψηλότερη σφαίρα και ανώτερη στοιβάδα συνειδητότητας και έτσι να εξελιχθούμε και να διευρυνθούμε συνειδησιακά. Για να το πετύχουμε αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην “ξοδευόμαστε” δεξιά και αριστερά σε ανούσια και παραπλανητικά κελεύσματα, αλλά να διατηρούμε την πνευματική μας αυθυπαρξία, αταραξία και αυτοτέλεια. Δεν υπάρχει καλύτερο σενάριο για τον συνειδητοποιημένο πνευματικό μαχητή από το να διαβαίνει έναν ακέραιο και υπερβατικό δρόμο, δηλαδή έναν δρόμο υπέρβασης του Εγώ του και των δυσκολιών. Τόσο αυτών που εμφανίζονται εξωτερικά όσο και αυτών οι οποίες παραμένουν τα εσωτερικά “αγκάθια” του αόρατου πνευματικού πολέμου που εκτυλίσσεται από την ενσάρκωσή μας έως και την αναχώρησή μας από το φυσικό σώμα.
Το παρακάτω video αναφέρεται στην φυσική συμπεριφορά του αετού όταν εμφανίζεται μια καταιγίδα στην πορεία του. Δεν την αποφεύγει, έχει όμως την οξύνοια να την αντιληφθεί νωρίς και να γνωρίζει τα εμπόδιά της ώστε να τα ξεπεράσει. Δεν κάνει όμως μόνο αυτό. Ο αετός όχι μόνο δεν αποφεύγει τη καταιγίδα, αλλά την χρησιμοποιεί για να ανέβει ακόμη πιο ψηλά. Ας το κρατήσουμε αυτό ως ένα αλληγορικό παράδειγμα για τη δική μας πορεία στην επίγεια ζωή.
