Πολλές φορές ακούμε ευχές για επιτυχία αλλά και για ευτυχία στη ζωή. Στην πραγματικότητα και οι δύο αυτές έννοιες είναι σχετικές και πρέπει να ειδωθούν μέσα από το πρίσμα μιας περιορισμένης πνευματικά αντίληψης της επίγειας ζωής.
Επιτυχία σημαίνει ετυμολογικά να χτίσεις πάνω στην τύχη, να δημιουργήσεις δηλαδή κάτι με δεδομένη την καλή τύχη που σου συμβαίνει. Ο όρος σχετίζεται περισσότερο με απτά αντικείμενα ή καταστάσεις του υλικού κόσμου και συνήθως συνδέεται με κατάκτηση χρημάτων, δόξας και επίγειας εξουσίας. Η επιτυχία χτίζεται πάνω στην τύχη αλλά κατακτάται με την συνειδητή συμμετοχή του ανθρώπου. Η στοχοθεσία και η προσήλωση στον στόχο μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο με σκληρή εργασία στον πολυπόθητο στόχο. Δηλαδή σε έναν βαθμό δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι την τύχη και την επιτυχία μας. Από ηθική άποψη καλό είναι πάντα να θυμόμαστε ότι η πορεία μας προς την επιτυχία δεν θα πρέπει να μας οδηγεί στο να “πατούμε επί πτωμάτων” ούτε να εφαρμόζουμε το ρηθέν “ο θάνατός σου η ζωή μου”, παρόλο που δυστυχώς αυτές ακριβώς οι αρχές εφαρμόζονται σε πολλές περιπτώσεις εργασιακών σχέσεων και επιχειρηματικών ανταγωνισμών.
Συνοψίζοντας τον όρο επιτυχία στην επίγεια διάσταση, θα λέγαμε ότι επιτυχία σημαίνει να έχεις αυτό που θέλεις.
Ευτυχία σημαίνει ετυμολογικά να έχεις καλή τύχη. Είναι πιο πρωταρχική η έννοιά της σε σχέση με την επιτυχία. Αμέτρητες συζητήσεις έχουν γίνει με στόχο τον ορισμό και την οριοθέτηση της ευτυχίας. Όμως όλες αυτές οι συζητήσεις τελικώς είναι άτοπες και άστοχες διότι η ευτυχία συνδέεται με διαφορετικά πράγματα σε κάθε άνθρωπο. Δυστυχώς στην διαμόρφωση των απόψεων περί του τι εστί ευτυχία συμβάλλουν τόσο οι εξωτερικές περιστάσεις και οι περιορισμοί όσο και ανθρώπινες διαστάσεις του Εγώ, όπως είναι η απληστία. Κάποιος ο οποίος είναι φυλακισμένος και ξέρει ότι θα εκτελεστεί την επόμενη, μπορεί να θεωρεί ευτυχία να ακούσει ένα συγκινητικό μουσικό κομμάτι και να δει ένα λουλούδι να ανθίζει στο προαύλιο της φυλακής του. Ένας άρρωστος με ανίατη νόσο μπορεί να θεωρεί ευτυχία έναν γλυκό και πνευματικό λόγο συμπαράστασης και ειλικρινούς συμπόνιας από έναν δικό του άνθρωπο. Ένα μικρό παιδί στον θεωρητικώς ανεπτυγμένο τεχνολογικά κόσμο θεωρεί ευτυχία να έχει ένα ζεστό και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, να μην πεινάει και να έχει μερικά παιγνίδια να παίξει. Ένα παιδί σε αναπτυσσόμενη χώρα το οποίο πάσχει από υποσιτισμό θεωρεί ευτυχία να έχει λίγο τρεχούμενο καθαρό νερό να πιει και να πλυθεί και ένα φρέσκο πιάτο φαΐ για να σιτιστεί. Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας με αμέτρητα πλούτη μπορεί να θεωρεί ευτυχία να διπλασιάσει τα ήδη μεγάλα κέρδη του. Δεν υπάρχει τέλος λοιπόν στον κύκλο της σχετικότητας της ευτυχίας για κάθε άνθρωπο.
Αναζητώντας την ευτυχία, όπως περιγράφεται και σε μια γνωστή ταινία του αμερικανικού Hollywood (The pursuit of happiness), καταλήγουμε στο ότι η παραμυθένια και ουτοπική αιώνια ευτυχία δεν υφίσταται παρά μόνο ως φαντασίωση. Στην πραγματικότητα είναι εφικτό να προσπαθήσουμε να αναζητούμε πιο συνειδητά στην καθημερινότητά μας τις κρυμμένες μικροχαρές. Και οι μικροχαρές είναι αυτές που μπορούν να ισορροπήσουν τις λύπες, τα βάσανα της ψυχής και την θλίψη και έτσι να μας δώσουν ένα λίγο πιο ισορροπημένο πλαίσιο ύπαρξης στην κατά τα άλλα εικονική μας πραγματικότητα (ή πραγματική εικονικότητα). Είναι πολύ σημαντικό να αναζητούμε καθημερινά και να ανακαλύπτουμε τις μικροχαρές και να είμαστε ευγνώνομωνες με όσα έχουμε ήδη και όσα μπορούν να μας προσφέρουν οι στιγμές. Με όσα μπορεί να μας προσφέρει το άχρονο Τώρα.
Συνοψίζοντας τον όρο ευτυχία στην επίγεια διάσταση, θα λέγαμε ότι ευτυχία σημαίνει να θέλεις αυτό που έχεις.
Μέσα από τα βιώματα της ζωής και τα μαθήματα που λαμβάνουμε καθημερινά μπορούμε να διευρύνουμε πρακτικά την αντίληψή μας για την ζωή και τα πράγματα και να μπορούμε πλέον να έχουμε μια ευρύτερη θεώρηση της πραγματικότητας, συμπεριλαμβανομένων και άλλων (μη ορατών και μη αισθητών) διαστάσεων ύπαρξης του ανθρώπου. Υπό αυτό το πρίσμα συνειδητοποιούμε ότι τόσο η επιτυχία όσο και η ευτυχία ορίζονται ως έννοιες μόνο για την επίγεια ζωή αλλά ακόμα και σε αυτήν είναι σχετικές και πεπερασμένες έννοιες. Στην ουσία του θέματος, η ευτυχία με πνευματικούς όρους συγκλίνει με την υπέρτατη κατάσταση της πνευματικής ελευθερίας και της ουσιαστικής Αλήθειας, δηλαδή της κατάστασης απουσίας λήθης και άρα της ενθύμισης της πραγματικής πνευματικής καταγωγής και ουσίας του ανθρώπου. Σε όρους επίγειους η επίτευξη της ευτυχίας έρχεται ουσιαστικώς όταν μπορέσει ο άνθρωπος να ολοκληρώσει όλες τις διαστάσεις της συνειδητότητάς του και να προγευτεί την κατάσταση του Παραδείσου.
Για να μπορέσουμε να παίξουμε το αναγκαίο (καλό και κακό ταυτόχρονα) παιγνίδι της ζωής και να ισορροπήσουμε στις λεπτές γραμμές τις οποίες αυτό μας καθορίζει καλό είναι να λάβουμε υπ’όψιν όλες τις παραπάνω συνειδητοποιήσεις και να εφαρμόσουμε στην πράξη το ρητό που αναφέρει το σκίτσο αυτού του άρθρου:
Να κάνεις αυτό που αγαπάς και να αγαπάς αυτό που κάνεις.
