Υπερβολικός

υπερβολικός < ελληνιστική κοινή ὑπερβολικός < ὑπέρ + βάλλω

Σημασιολογία του υπερβολικός:

1. που ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια ως προς την ποσότητα ή την ένταση

   στο κέντρο έχει συνήθως υπερβολική φασαρία

   • μεγαλύτερος από το επιτρεπτό ή από το ανεκτό

     πέθανε από υπερβολική χρήση ναρκωτικών

2. (για πρόσωπο) που υπερβάλλει μιλώντας

   μη γίνεσαι υπερβολικός

3. που αναφέρεται στη γεωμετρική υπερβολή

Σημασιολογία του υπερβολή:

1. το ξεπέρασμα, η υπέρβαση
2. η πάροδος
3. (ειδικότερα) το πέρασμα ανάμεσα σε βουνά
4. η τελειότητα
5. (αστρονομία) το ύψος ενός άστρου στον ουρανό