Εμβριθής

Ετυμολογία της  λέξης εμβριθής

εμβριθής < αρχαία ελληνική ἐμβριθής < ἐμβρίθω < ἐν + βρίθω

βρίθω < αρχαία ελληνική βρίθω

1. είμαι γεμάτος
2. βαρύνω, φορτώνομαι
3. υπερισχύω, νικώ

Σημασιολογία της λέξης εμβριθής

εμβριθής αρσενικό, εμβριθής θηλυκό, εμβριθές ουδέτερο

• που διακρίνεται για τη διεισδυτικότητα του πνεύματος, τη βαθιά γνώση του, που έχει εντρυφήσει σε ορισμένο αντικείμενο

  Ο Σωκράτης, αν και αποκλειστικά και μόνο ανθρώπινος, βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο πιο κοντά του, όντας βαθύς και εμβριθής στοχαστής, μη βίαιος άνθρωπος, θύμα και ο ίδιος μιας αναίτιας και τυφλής βίας.