Όνομα

όνομα < αρχαία ελληνική ὄνομα < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₁nḗh₃mn̥

ὄνομα < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₁nḗh₃mn̥· συγγενές με το (λατινικά) nomen, το (σανσκριτικά) नामन् (nā́man), το (τοχαρικά Α) ñom, το (χεττιτική γλώσσα) 𒆷𒀀𒈠𒀭 (lāman), το (αγγλοσαξονικά) nama (αγγλικά: name)

ὄνομα ουδέτερο (αιολικός τύπος: ὄνυμα)

• αιολικός τύπος: ὄνυμα
• δωρικός τύπος: ὄνυμα
• ιωνικός τύπος: οὔνομα
• επικός τύπος: οὔνομα

Σημασιολογία:

1. η λέξη με την οποία αποκαλείται ένας άνθρωπος ή ένας τόπος ή το επώνυμο
   • (για ανθρώπους) το “μικρό” όνομα, το βαφτιστικό

     του έδωσαν το όνομα του παππού του, Παύλος

     ποιο είναι το οικογενειακό όνομα της μητέρας σου;

2. (μεταφορικά) η καλή ή κακή φήμη

   έχει βγάλει κακό όνομα

   του βγήκε το όνομα

3. (γραμματική) όρος που περιλαμβάνει τα ουσιαστικά και τα επίθετα
4. (Ορολογία) κατασήμανση ατομικής έννοιας