- Ελληνική γλώσσα

Το ελληνικό αλφάβητο

Παρακάτω παρουσιάζεται μια υπόθεση η οποία ανακυκλώνεται σε διάφορα ιστολόγια και δεν είμαστε σίγουροι αν είναι επιστημονικά έγκυρη. Την παρουσιάζουμε όμως διότι εμφανίζει ενδιαφέρον. 

Πανάρχαια προσευχή-επίκληση υπάρχει και λειτουργεί μυστικά στο Ελληνικό Αλφάβητο από καταβολής του. Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα, κλπ.) δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα Ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα «F») ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ -ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ -ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ -ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ -ΗΤΑ-ΘΗΤΑ -ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ -ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ -ΝΙ-ΞΙ -ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ -ΡΟ-ΣΙΓΜΑ -ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ -ΦΙ-ΧΙ -ΨΙ-ΩΜΕΓΑ

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής Επιστήμης και Φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Έν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιάς θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής – επίκλησης προς την πηγή του Φωτός και της Ψυχής:

ΑΛ, ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ!
ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ, ΙΩΤΑ ΚΑ (ΤΑ) ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ.
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ).
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ.
ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η επίκληση αυτή είναι καταγεγραμμένη από αιώνες στο υποσυνείδητο των Ελλήνων. Αμέσως πιο κάτω αποκαλύπτουμε τη σημασία των λέξεων της προσευχής αυτής:

7375mv4

Άλ = ο Νοητός Ήλιος.
Φά-ος = το Φώς.
Βή = προστακτική του ρήματος βαίνω ( = βαδίζω, έρχομαι).
Τά = δοτική άρθρου Δωρικού τύπου, τή, είς τήν.
Γά = Γή (Δωρικός τύπος).
Άμα = (επιρρ.) συγχρόνως.
Έλ = ο Ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος.
Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος = ψημένος.
Ιλών = ιλύς (ουσ.) = λάσπη, πηλός.
Στή = προστακτική ρήματος ίστημι.
Ίγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα.
Ζή = προστακτική ρήματος ζώ.
Ή = προστακτική ρήματος ειμί, είμαι.
Θή = προστακτική ρήματος θέτω.
Ιώτα = τα Ιώγα, τα Εγώ (πρβλ. αγγλ. I = Εγώ).
Παλλάν = ρήμα πάλλω (= δονούμαι, περιστρέφομαι), επίθετο, παλλάς = πάλλουσα, περιστρεφόμενη (πρβλ. Παλλάς Αθηνά).
Δά = άλλος τύπος της Γά, Γής (πρβλ. Δα-μήτηρ > Δημήτηρ > Δήμητρα = Μητέρα Γή).
Νύξ = (ουσ.) νύκτα.
Ό = (αναφ.) το οποίο, που.
Φύ(οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).

Απόδοση:

Άλ (Νοητέ Ήλιε), εσύ που είσαι το Φώς, έλα στη Γή!
Και εσύ Έλ (Ορατέ Ήλιε), ρίξε τις ακτίνες σου στην λάσπη που ψήνεται (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού)!
Άς γίνει ένα καταστάλαγμα (μία ξηρά) για να μπορέσουν τα Εγώ (εμείς, τα πλάσματα της Γής) να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γή.
Για να μήν επικρατήσει η νύκτα, που είναι το μικρόν (η συρρίκνωσή μας).
Και κινδυνεύσει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί) το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα λάσπη.
Και άς αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο (η απεραντοσύνη μας), το σημαντικότερο όλων.

Η εκφώνηση της επίκλησης αυτής, στον αρχαϊκό της τύπο, έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανόμενους Ανθρώπους του Φωτός, σε όποιο σημείο αυτού του Πλανήτη κι αν ίστανται, διότι πάνω απ’ όλα είναι μια Μυστηριακή κρούση στον Ιερό Σπόρο της Ψυχής τους…

Αντίστοιχη παρουσίαση υπάρχει και στο ακόλουθο video.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΕ

Η μελέτη ανήκει στις εκδόσεις Ηλιοδρόμιο με εμπνευστή και δημιουργό του έργου τον κ. Λαθύρη Γεώργιο, Νομικό, φιλόλογο.

Πηγή

https://12thespis.wordpress.com/2009/05/22/hellenic-alphabet/

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr