σύντομο εγχειρίδιο υγείας
- Ανοσοποιητικό, Επιστήμη, Ιατρική και γενετική, Συνειδητή άσκηση, Συνειδητή διατροφή, Υγεία, Φιλοσοφία, Ψυχολογία

Σύντομο εγχειρίδιο υγείας

Εισαγωγή

Επιχειρώντας να προσεγγίσουμε εννοιολογικά την υγεία, δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε από την ετυμολογία της. Προερχόμενη από το αρχαίο ελληνικό ὑγίεια ή ὑγιεία (αττικός τύπος) Υπάρχουν επίσης άλλες πιθανές εκδοχές για την σημασία των γραμμάτων της λέξης υγεία και την καθοριστική επίδρασης της ιπποκρατικής ολιστικής ιατρικής στην διαμόρφωση της έννοιας της υγείας στους αρχαίους χρόνους και πολιτισμούς. Σύμφωνα με μια προσέγγιση, η λέξη υγεία προκύπτει από τα αρχικά των ακόλουθων φυσικών συστατικών:

Ύδωρ
Γαία
Ιδέα ή Ιερόν
Ειλή (θερμότητα του ήλιου)
Αήρ
Τα αρχικά των λέξεων αυτών σχηματίζουν τη λέξη «Υ-Γ-Ι-ΕΙ-Α».

Με βάση την ετυμολογία της λέξης υγεία συνειδητοποιούμε ότι είναι άτοπο να γίνεται αναφορά σε καλή και κακή υγεία. Αντιθέτως υπάρχει μόνο υγεία και η λέξη αναφέρεται στην εξ’ορισμού απουσία της νόσου και στην εξ’ορισμού επίτευξη ψυχοσωματικής ισορροπίας η οποία εμπερικλείει όλα τα συστήματα του ανθρώπινου σώματος.

Οι αρχαίοι Έλληνες προσωποποίησαν την Υγεία και τη συνέδεσαν με την ψυχοσωματική ευεξία και το ευ ζειν, όπως η Αφροδίτη είναι η προσωποποίηση της ομορφιάς. Ποια, όμως, ήταν η Υγεία; Ήταν η πιο σπουδαία κόρη του Ασκληπιού, του πρωτεργάτη και «Θεού» της ιατρικής. Στην ελληνική μυθολογία η Υγεία κατέχει εξέχουσα θέση στην λατρεία του πατέρα της. Ωστόσο, ενώ ο Ασκληπιός συνδέεται άμεσα με την θεραπεία των ασθενειών, η θεά συνδέθηκε με την πρόληψη των ασθενειών και τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας. Μητέρα της Υγείας ήταν η Ηπιόνη. Αδελφές ή κόρες της Υγείας (ανάλογα με την εκδοχή του μύθου) ήταν η Πανάκεια, η Ιασώ, η Ακεσώ (Ασκληπιάδες) και κατά τη Σούδα η Αίγλη. Μια πολύ ευσύνοπτη παρουσίαση των αρχαιοελληνικών μυθολογικών προσώπων τα οποία σχετίζονται με την υγεία ο αναγνώστης θα βρει στην ακόλουθη διεύθυνση: https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/2023/01/11/asklipios-ipioni-iasso-akeso-panakeia-aigli-mahaon-and-podaleirios/.

Στην αρχαία Σπάρτη ο Λυκούργος θέσπισε μέτρα για την σκληραγωγία του σώματος και είναι γνωστή η διδασκαλία του Ιπποκράτη ότι χρειάζεται:«άσκησις υγιείης, ακορίη τροφής, αοκνίη πόνων». Με το έργο Περί αερίων, υδάτων και τόπων έθεσε τις βάσεις της υγείας του φυσικού περιβάλλοντος. Ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και άλλοι σοφοί έδωσαν επίσης ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση της υγείας του σώματος και στη σωματική αγωγή γενικά. Η ολιστική ψυχοσωματική προσέγγιση της Ιπποκρατικής ιατρικής εμπεριέχεται στο γνωστό αρχαιοελληνικό ρητό «Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ» και στα λατινικά “Mens sana in corpore sano”.

Όλη η ιατρική επιστήμη μεταδόθηκε στους οπαδούς και μαθητές του Ασκληπιού, με σπουδαιότερο τον Ιπποκράτη, που σήμερα τον αποκαλούμε ως τον πατέρα της Ιατρικής Επιστήμης και ο Ιπποκράτειος Όρκος καθοδηγεί κάθε καλό γιατρό σε όλο τον κόσμο. Επίσης τα Ασκληπιεία της αρχαιότητος λειτουργούσαν ως ιατρικά αλλά και θρησκευτικά κέντρα, λειτουργώντας ως σημεία σύγκλισης μεταξύ μελέτης ψυχεπί παραδείγματι ήταν ένα πολυδιάστατο θεραπευτικό κέντρο και παράλληλα ένα είδος ιατρικής σχολής, διότι μαρτυρείται ως το μητρικό πολλών από τα 300 Ασκληπιεία που αναπτύχθηκαν πριν 2500 χρόνια στον αρχαίο ελληνικό κόσμο της Μεσογείου. «Τα γαρ Ασκληπιεία τα επιφανέστατα γεγονότα εξ’Επιδαύρου», γράφει ο Παυσανίας.

Το υπόλοιπο παρόν άρθρο αποτελεί μια απόπειρα αποδελτίωσης κάποιας ελκαϊκευμένης γνώσης σχετικώς με την πρακτική διαχείριση της ψυχοσωματικής υγείας του ανθρώπου. Το άρθρο παρέχει στον αναγνώστη μια εμπειρική/πρακτική και όχι αυστηρώς επιστημονική προσέγγιση, βασίζεται όμως σε επιστημονικά και ιατρικά δεδομένα, παραθέτοντας σχετικές βιβλιογραφικές πηγές και συνδέσμους καθ’όλη την έκτασή του.

Ετυμολογία σχετιζόμενων με την υγεία εννοιών

Πέραν της ετυμολογίας της λέξης υγεία, βοηθά σημαντικά να αποσαφηνίσουμε ετυμολογικά και μερικούς ακόμα συνδεόμενους με την υγεία όρους, όπως είναι η νόσος, η θεραπεία και η ίαση. Μελετώντας την γλωσσολογική μελέτη με τίτλο “Χαρτογραφώντας το σηµασιολογικό πεδίο της ασθένειας στα Ελληνικά” αντιλαμβανόμαστε τον πλούτο με τον οποίο μας εξοπλίζει η ελληνική γλώσσα για την περιγραφή και των πιο λεπτοφυιών νοηματικών αποχρώσεων των λέξεων που χρησιμοποιεί καθημερινώς η ιατρική επιστήμη.

Η λέξη νόσος έχει πολλές συνώνυμες λέξεις όπως νόσημα, νόσηση, πάθηση, αρρώστια και ασθένεια. Ετυμολογικά η λέξη νόσος καταλήγει να αναφέρεται στον νότιο, δηλαδή σε αυτόν ο οποίος διαθέτει περιβάλλον και κλίμα υγρό, και ως γνωστόν η υγρασία συνδέεται με την έξαρση των ιώσεων και των πάσης φύσεως ασθενειών. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι εκ φύσεως κατασκευασμένος με ένα θεμελιώδες σύστημα το οποίο ονομάζεται ανοσοποιητικό, δηλαδή το σύστημα εκείνο το οποίο επιφορτίζεται με την διαρκή διατήρηση του οργανισμού σε μια κατάσταση ανοσίας, απουσίας δηλαδή της νόσου. Εξ’αυτού συνάγεται ότι η φυσική κατάσταση του ανθρώπινου οργανισμού είναι η ανοσία και η υγεία και όχι η νόσος. Το ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχει για να επιτυγχάνεται ισορροπημένη συνύπαρξη του οργανισμού με τους επωφελείς προς τον οργανισμό μικροοργανισμούς (μύκητες, βακτήρια, ιοί, κτλ) και απόρριψη των επιβλαβών μικροοργανισμών πριν η συγκέντρωσή τους στο αίμα και στους ιστούς οδηγήσει σε παθογενείς καταστάσεις και σε θανάτωση υγιών κυττάρων με ρυθμό εκτός των φυσιολογικών ορίων.

Επιγενετική

Στη βιολογία, η επιγενετική είναι η μελέτη των κληρονομικών αλλαγών του φαινοτύπου που δεν εμπεριέχουν τροποποιήσεις στην αλληλουχία του DNA. Το συνθετικό “επί” στην επιγενετική σημαίναι κάτι το οποίο είναι “πάνω από” ή “εκτός” της παραδοσιακής γενετικής κληρονομικότητας. Η επιγενετική συχνά περιλαμβάνει αλλαγές που επηρεάζουν τη γονιδιακή δραστηριότητα και έκφραση, αλλά αναφέρεται και στις κληρονομήσιμες φαινοτυπικές αλλαγές. Τέτοιες επιδράσεις στα κυτταρικά και φυσιολογικά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά μπορεί να προέρχονται από εξωτερικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες ή να αποτελούν μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης. Ο τυπικός ορισμός της επιγενετικής απαιτεί αυτές οι αλλαγές να κληρονομούνται στους απογόνους των κυττάρων ή οργανισμών.

Ο όρος αναφέρεται επίσης στις ίδιες τις αλλαγές χωρίς να αλλάζει η αλληλουχία του DNA. Παραδείγματα μηχανισμών που παράγουν τέτοιες αλλαγές είναι η μεθυλίωση του DNA και η τροποποίηση των ιστονών, καθένας από τους οποίους αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται τα γονίδια χωρίς να μεταβάλλεται η υποκείμενη αλληλουχία του DNA. Η γονιδιακή έκφραση μπορεί να ελεγχθεί μέσω της δράσης των κατασταλτικών πρωτεϊνών που προσκολλώνται σε περιοχές του DNA, σιωπώντας ή υπερεκφράζοντας γονίδια. Αυτές οι επιγενετικές αλλαγές μπορούν να μεταβιβάζονται μέσω των κυτταρικών διαιρέσεων κατά τη διάρκεια της ζωής του κυττάρου ή για πολλές γενιές.

Η σύγχρονη επιγενετική και οι κατακτήσεις της είναι μια σπουδαία απόδειξη ότι διαμορφωνόμαστε ψυχοσωματικά μέχρι τον φυσικό μας θάνατο και συνεπώς το παιγνίδι της ζωής δεν είναι ποτέ χαμένο, μέχρι την τελευταία μας αναπνοή (και ίσως και πέραν αυτής).

Το ανοσοποιητικό σύστημα

Άνοσον σημαίνει αυτό το οποίο δεν γνωρίζει νόσο. Η εξ’ορισμού απουσία της νόσου είναι εκ των θεμελιωδών χαρακτηριστικών της υγείας. Είναι σημαντικό να γνωρίσουμε καλύτερα τις λειτουργίες και την δράση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, ενός δώρου του οργανισμού μας και να δράσουμε συνειδητά προς την κατεύθυνση ενίσχυση του ανοσοποιητικού στο μέτρο του ανθρωπίνως εφικτού. Παραθέτουμε μερικές βασικές συμβουλές ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος.

  1. Κατανάλωση αντικαταθλιπτικών τροφών και σχετικών συμπληρωμάτων διατροφής (μαγνήσιο και διάφορα αντιοξειδωτικά)
  2. Μελέτη και ενίσχυση του λεμφικού συστήματος.
  3. Μελέτη και ενίσχυση του εντέρου. Το έντερο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην λειτουργία του ανοσοποιητικού μιας και στην εντερική χλωρίδα παράγονται καθημερινά βασικά δομικά συστατικά για την λειτουργία μερών του ανοσοποιητικού, όπως είναι τα αντισώματα.
  4. Επαρκής και ποιοτικός ύπνος.
  5. Η σεξουαλική δραστηριότητα αυξάνει τις ορμόνες της ευεξίας και τονώνει το ανοσοποιητικό.
  6. Περιορισμός του στρες. Να αναφέρουμε εδώ ότι γενικώς διακρίνουμε δύο είδη στρες, το συναισθηματικό και το κυτταρικό στρες. Το συναισθηματικό στρες είναι το προφανές παθογενές μακροχρόνιο στρες το οποίο σχετίζεται με χρόνιες ψυχικές διαταραχές. Το κυτταρικό στρες αναφέρεται κυρίως σε χρόνια έλλειψη βασικών μικροθρεπτικών συστατικών αναγκαίων για την υγεία και τις λειτουργίες του κυττάρου καθώς και για την αντιοξειδωτική του προστασία.

Medicus curat, natura sanat

Κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η διαπίστωση ότι υπάρχει κλάδος της ιατρικής ο οποίος ονομάζεται υγειολογία. Η υγειολογία είναι ο ιατρικός εκείνος κλάδος ο οποίος μελετά την υγεία. Και ευλόγως προκύπτει το ερώτημα σχετικώς με το κατά πόσον θα έπρεπε η ιατρική στην ρίζα της να ασχολείται με την προληπτική διαφύλαξη της υγείας και την ανάπτυξη όλων των ψυχοσωματικών παραμέτρων οι οποίες συμβάλλουν σε αυτή. Αντιθέτως η σύγχρονη ιατρική στην μεγάλη εικόνα της δεν είναι τίποτα άλλο από μια τεχνοκρατική επιστήμη καταστολής της νόσου ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μια επιστήμη θεραπευτικής και όχι ιαματικής παρέμβασης στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι αλήθεια ότι η τεχνοκρατούμενη ιατρική επιστήμη της δύσης κωφεύει στην ολιστικότητα των ιπποκρατικών προσεγγίσεων και ο ιπποκρατικός όρκος δίδεται πλέον από την πλειοψηφία των ιατρών κατ’επίφαση και συμβατικώς. Ίσως ο λόγος για τον οποίο η τεχνοκρατική υλιστική παιδεία της Δύσης έχει οδηγήσει στην γενικότερη αποχαύνωση και αφαίρεση της αυτόνομης κριτικής σκέψης αλλά και ειδικότερα στην υπερ-εξειδίκευση των ιατρικών κλάδων είναι η βαθύτερη γνώση των ολίγων ότι η ολιστική προσέγγιση του Ιπποκράτη μας φωτίζει τους εγγενείς περιορισμούς της ανθρώπινης ιατρικής και τον καθοριστικό ρόλο της ίδιας της φύσης του ανθρώπινου οργανισμού στην διαδικασία της ίασης. Η παραδοχή αυτή της ιπποκρατικής προσέγγισης ίσως τελικώς ενοχλεί υποσυνειδήτως τον άκρατο εγωκεντρισμό της τεχνοκρατικής ιατρικής, η οποία κατ’ουσίαν θεοποιεί τα νέα τεχνολογικά εργαλεία παρέμβασης αλλά εξοστρακίζει τον παράγοντα ψυχή από την εξίσωση της υγείας. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι δεν είναι όλα στο χέρι μας και ίσως γιαυτό θέλουμε πεισματικά να εξοστρακίσουμε κάθε αρχέγονη φυσική διαδικασία από τον χώρο της ιατρικής. Οι νέοι επιστήμονες ως νέοι “θεοί” (ιατροί, βιοχημικοί και γενετιστές) αξιώνουν την σκυτάλη του πλήρους ελέγχου των φυσικών διαδικασιών. Δεν είναι τυχαίο το ρηθέν “Medicus curat, natura sanat. Δηλαδή η ιατρική θεραπεύει και η φύση ιαίνει. Άλλο θεραπεία και άλλο ίαση. Και υπό αυτή την έννοια, δεν θα πρέπει να αναφερόμαστε σε θεράποντες ιατρούς αλλά σε ιαίνοντες θεραπευτές.

Να μην ξεχνούμε παράλληλα την ευθύνη του ίδιου του ασθενούς θεραπευόμενου, πέραν της παρέμβασης του ιατρού. Ο ίδιος ο ασθενής, με τις δικές του ψυχοπνευματικές συνειδητοποιήσεις και την δική του βαθιά θέληση για ζωή και υγεία, είναι αυτός αποφασίζει ή όχι να αλλάξει τον τρόπο ζωής του και τον τρόπο σκέψης του ούτως ώστε να οδηγηθεί στην κατάσταση ισορροπίας και ανοσίας που ορίζεται από την υγεία. Το βιβλίο “Κβαντική Θεραπεία” του Deepak Chopra παρέχει αρκετές σχετικές κατευθυντήριες γραμμές και παραδείγματα.

Είναι ελαχιστότατοι οι ιατροί οι οποίοι τιμούν το επάγγελμα/λειτούργημά τους και μεταλαμπαδεύουν την ολιστική ψυχοσωματική προσέγγιση στους νέους συναδέλφους. Χαιρόμαστε όμως για το γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι φωτεινές εξαιρέσεις διότι η παρουσία τους και το συγγραφικό έργο τους μας δίνει την δυνατότητα της διάκρισης, της βαθύτερης κατανόησης των σχετικών μηχανισμών και της πιο συνειδητής διαχείρισης της υγείας μας. Σε μια κοινωνία ασυδοσίας, αμιγώς υλιστικού προσανατολισμού, τεχνητών τροφών, τεχνητών συναισθημάτων και κατακρήμνυσης της ολιστικής επιστημονικής γνώσης, η συνετή διαχείριση και προάσπιση της υγείας μας είναι υπέρτατο χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.

Ο δεκάλογος των υγιεινών συνηθειών

Είναι σημαντικό να παραθέσουμε στο σημείο αυτό μια σειρά πρακτικών καθημερινών υγιεινών συνηθειών οι οποίες επιβεβαιωμένα συντελούν στην διατήρηση του αγαθού της υγείας και στην βελτίωση του επιπέδου ζωής μας.

  1. Προσοχή στη διατροφή μας. Δεν είναι υπερβολή ότι κατά ένα μεγάλο μέρος είμαστε ό,τι τρώμε. Να ετοιμάζουμε εμείς το καθημερινό φαγητό μας, να αποφεύγουμε να τρώμε εκτός σπιτιού και να αποφεύγουμε όσο μπορούμε τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Να αποφεύγουμε τη ζάχαρη, το αλκοόλ, τα γλυκαντικά και το υπερβολικό αλάτι. Να ακολουθούμε ένα βασικό πρότυπο μεσογειακής διατροφής πλούσιας σε δημητριακά, φυτικές ίνες, πρωτεϊνες και μη επεξεργασμένους υδατάνθρακες μαζί με πολυακόρεστα φυτικά λιπαρά, όπως η ελιά και το ελαιόλαδο. Μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας εβδομαδιαίο πρόγραμμα διατροφής και την σχετική λίστα επιτρεπτών και μη επιτρεπτών τροφών.
  2. Χρήση φίλτρου για καθαρό νερό. Χρήση ιονιστή για τον αέρα του σπιτιού μας και συχνές αποδράσεις σε φυσικό περιβάλλον και στο δάσος για λήψη αέρα υψηλής περιεκτικότητας οξυγόνου.
  3. Καθημερινή αερόβια άσκηση για το καρδιαγγειακό μας αλλά και αναερόβια άσκηση για την διατήρηση της μυϊκής μας μάζας.
  4. Ασκήσεις αναπνοής με στόχο την βαθιά διαφραγματική/κοιλιακή αναπνοή σε αντιδιαστολή με την ρηχή θωρακική αναπνοή η οποία συνήθως είναι το βασικό σύμπτωμα του συναισθηματικού στρες.
  5. Χαρά και θετική ψυχολογία στην καθημερινότητά μας. Το παράδειγμα της μακροβιότητας των κατοίκων της Ικαρίας, μας διδάσκει ότι η απλότητα, η απλή μεσογειακή διατροφή χωρίς επεξεργασμένες τροφές, το μοίρασμα των εμπειριών, η αγαθή προαίρεση, η ευγνωμοσύνη, η ολιγάρκεια και αισιοδοξία για την ζωή είναι βασικοί πυλώνες ευεξίας και υγείας. Να στοχεύουμε στην εξάλειψη του αισθήματος μοναξιάς με την δημιουργία ερεισμάτων κοινωνικότητας και την υποστήριξη ενός κατάλληλου ανθρώπινου δίκτυου γύρω μας
  6. Να δουλεύουμε πάνω στην αυτοπαρατήρηση και σταδιακή εξάλειψη των εγγενών αυτοκαταστροφικών καθημερινών μοτίβων σκέψης και αντίδρασης στα γεγονότα της ζωής μας. Η καθημερινή ενδοσκόπηση και αυτοπαρατήρηση μαζί με την μέθοδο της αποταύτισης είναι κλειδιά για την καλύτερη διαχείριση της ψυχολογίας μας, χωρίς αντικαταθλιπτικά φάρμακα και πανάκριβες συνεδρίες με ψυχοθεραπευτές. Η εσωτερική ειρήνη απουσία λογισμών και η διάλυση του συνεπαγόμενου στρες είναι ανάγκη υψίστης προτεραιότητας για κάθε υγιή άνθρωπο. Να φροντίζουμε λοιπόν να κάνουμε αναζήτηση μεθόδων αποτοξίνωσης, τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής.
  7. Επαρκής και ποιοτικός ύπνος, ο οποίος ει δυνατόν να ακολουθεί το ίδιο καθημερινό πρόγραμμα χωρίς παρεκκλίσεις.
  8. Να μην αμελούμε τις προληπτικές ιατρικές εξετάσεις.
  9. Προστασία στο μέτρο του εφικτού από την βλαβερή Η/Μ ακτινοβολία πάσης φύσεως.
  10. Το μασάζ και η σάουνα ή τα θερμά λουτρά είναι πολύ ευεργετικές για την υγεία δράσεις.

Θεολογικές και μεταφυσικές προεκτάσεις

Όσο και να ακολουθήσουμε συμβουλές διατροφής, άσκησης, ύπνου, σεξ και καλής ψυχολογίας, αν στον πνευματικό πυρήνα της ύπαρξής μας δεν καλλιεργήσουμε κάποιες βασικές αρετές, πάντα θα νιώθουμε ότι μας λείπει αυτό το κάτι και πάντα θα βιώνουμε ελλειμματικές καταστάσεις οι οποίες με τη σειρά τους θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία μας. Ασχέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, η αυτογνωσιακή προσέγγιση της ύπαρξής μας από μόνη της μας οδηγεί στην καλλιέργεια αξιών όπως είναι η ταπείνωση (όχι με την έννοια της μεμψιμοιρίας και του συνδρόμου κατωτερότητας αλλά με την έννοια της αυτογνωσιακής συνειδητοίησης της ταπεινότητάς μας), η ευγνωμοσύνη για όλα τα μικρά και μεγάλα που έχουμε στη ζωή μας, το πνεύμα ευχαριστίας προς το Θείο και προς τον συνάνθρωπο και ένα άφημα στην ροή της ζωής. Όλες αυτές οι αξίες, όταν “δουλευτούν” βιωματικά, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε καταστάσεις βαθύτερης ειρήνης και αισθήματος πλήρωσης. Αυτό με τη σειρά του αποτελεί βασικότατη προϋπόθεση υγείας. Άνθρωπος ο οποίος δεν αυτοπαρατηρείται, δεν φιλοσοφεί, δεν επισκέπτεται το εσωτερικό του ιατρείο και δεν επιδιώκει συνειδητά το μέτρο στη ζωή του, είναι πολύ δύσκολο να είναι πραγματικά υγιής.

Παράλληλα, σε μεταφυσικό επίπεδο, δεν θα πρέπει ποτέ να λησμονούμε την ύπαρξη παράλληλων σωμάτων/διαστάσεων στον άνθρωπο, ξεκινώντας (μετά το υλικό/βιολογικό) με το αιθερικό και το αστρικό/συναισθηματικό, προχωρώντας στο κατώτερο νοητικό, την ψυχή, το ανώτερο νοητικό και τέλος το πνευματικό. Η βαθιά συνειδητοποίηση ότι η υγεία του βιολογικού σώματος προϋποθέτει μια αντίστοιχη κατάσταση υγείας και ισορροπίας σε όλα τα άλλα μεταφυσικά σώματα και ότι πρώτα νοσούμε ψυχικά και μετά σωματικά, θα μας οδηγήσει τελικώς στο να δώσουμε την δέουσα σημασία στην μελέτη και παρατήρηση της ψυχής και του πνεύματός μας και στην τροφοδότηση της σωματικής μας υγείας διαμέσου της ψυχικής και πνευματικής ισορροπίας.

Κλείνοντας το άρθρο αυτό, δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφερθούμε στο γεγονός ότι βασική προϋπόθεση της υγείας είναι η συνειδητότητά μας σε όλες τις δραστηριότητες και συνήθειες οι οποίες θωρακίζουν την υγεία μας. Η συνειδητότητα είναι μια πολύ ευρεία έννοια η οποία εμπεριέχει την συνειδητή δράση σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Στο consciousness.gr μπορεί ο αναγνώστης να βρει ένα σύνολο σχετικών άρθρων για την υγεία, προς συνέχιση της έρευνας και μελέτης του.

Ο ιατρός Δημήτρης Τσουκαλάς στο βιβλίο του με τίτλο “Το σώμα σου είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές” παρέχοντας έναν εμπειρικό ορισμό για την υγεία λέει τα εξής. Ένα άτομο που είναι πραγματικά υγιές:

  • ακούει και εμπιστεύεται το σώμα του στο τι πρέπει να φάει και τι πρέπει να αποφύγει
  • αντιλαμβάνεται όταν μια τροφή του μειώνει τα επίπεδα ενέργειας,του προκαλεί υπνηλία ή του χαλάει τη διάθεση
  • νιώθει την ανάγκη να πιεί νερό χωρίς να πρέπει να πιέσει τον εαυτό του και λαμβάνει μεγάλη ευχαρίστηση καταναλώνοντας τροφές που είναι πλήρεις
  • έχει καλή διάθεση, όρεξη για δημιουργία, αισιοδοξία για τη ζωή και νιώθει ότι το σώμα του τον ωθεί να κάνει άσκηση και να έχει σημαντική σωματική δραστηριότητα
  • μπορεί να θέσει στόχους για το μέλλον και να εργαστεί για να τους πετύχει

Ας μην ξεχνούμε λοιπόν ποτέ ότι υγεία δεν είναι η απουσία της νόσου αλλά η επίτευξη μιας περίτεχνης ψυχοσυναισθηματικής, βιολογικής και πνευματικής ισορροπίας μέσα στο πρόσκαιρο παιγνίδι που ονομάζουμε ζωή.

Πηγές

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr