Μια ακόμα ψυχική πρόσκρουση μετά από ημέρες έντασης και κόπωσης. Έλλειψη καθημερινής συνειδητότητας και εγρήγορσης. Το άφημα στις ξένες δυνάμεις που βρίσκονται εντός και πέριξ μας μόνο καταστρεπτικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Ειδικά όταν έχεις όχι μόνο να αντιμετωπίσεις τους εσωτερικούς σου εχθρούς αλλά και τους αντίστοιχους δαίμονες άλλων ανθρώπων οι οποίοι προβάλλουν μασκαρεμένοι και σου επιτίθενται συντονιζόμενοι με τους δικούς σου δαίμονες. Διότι η αλήθεια είναι πως ό,τι και να συμβαίνει στο φαινομενικώς επέκεινα, το έξω από εμάς, όλη η δική μας ουσιαστική διαχείριση δεν παύει να εδράζεται στα εσωτερικά μας θέματα. Μόνο τις στιγμές που βρίσκουμε τα κότσια να κοιτάξουμε θαρραλέα τους δικούς μας κάλπικους θεούς και δαίμονες μπορούμε να αναθεωρήσουμε επί της ουσίας τις προτεραιότητες της ζωής μας και να πορευτούμε στο δρόμο της ουσιαστικής θεραπείας. Οι φατρίες των δαιμονων μας κατατάσσονται σε πολυεπίπεδες πτυχές των θετικών και των αρνητικών Εγώ μας. Είναι δυο όψεις του ίδιου κάλπικου νομίσματος.
Ο αγώνας αδυσώπητος, ο δρόμος μακρύς, η ελπίδα ψευδεπίγραφη πινακίδα σωτηρίας. Η σωτηρία υπάρχει όμως. Είναι υπαρκτή κι ας αχνοφαίνεται μέσα στη θολή υλική και ενεργειακή ζωή μας. Ας επικαλεστούμε το καθαρό πνεύμα μέσα μας και την καθαρή ουσία από την οποία αυτό συντίθεται. Κάποιος έξω από την βρωμιά του υλικού σύμπαντος μας αγαπά με αγάπη άδολη, απροϋπόθετη και Αιώνια.
Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο εαυτός μου. Η μάχη ενάντια στην κατώτερη φύση μας είναι η πιο ουσιαστική μάχη που δινουμε σε αυτή τη μάταιη κατά τα άλλα υλική ζωή. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι. Θα αγωνιστούμε μέχρι την τελευταία μας αναπνοή. Διότι αυτό είναι το ύψιστο ιερό μας καθήκον και διότι αυτό μας καλεί εν τέλει να πράξουμε η συνείδησή μας.
