Η αρχική σημασία
Η αρχική σκέψη έχει ως αφετηρία το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στο προαύλιο του κτιρίου του νέου κοινοβουλίου στην πλατεία Συντάγματος. Γνωρίζουμε ότι παραπέμπει σε όλους τους άσημους (αλλά όχι ανώνυμους) αγωνιστές και τις άσημες αγωνίστριες στην διάρκεια των πολέμων στους οποίους ενεπλάκη η Ελλάδα τον περασμένο αιώνα. Όλοι οι πόλεμοι, πέραν των γνωστών και μη εξαιρετέων φαινομένων εθνικού διχασμού, διχόνοιας και φιλαυτίας, είχαν ως κοινό παρονομαστή την αγνή πατριωτική συμμετοχή της πλειοψηφίας των Ελλήνων σε ένα αγώνα αμυντικό, έναν αγώνα διαφύλαξης των κεκτημένων, είτε αυτά αφορούσαν σε εδαφική ακεραιότητα, είτε αφορούσαν σε πνευματικές και πολιτισμικές αξίες.
Οι πνευματικές προεκτάσεις
Η κοινή μας καταγωγή με τους άσημους αυτούς αγωνιστές μας δίνει ερεθίσματα πνευματικών προεκτάσεων των αγώνων που δόθηκαν τότε, για να μπορούμε να ζούμε εμείς σήμερα (έστω και κατ’επίφαση) ελεύθεροι εντός ενός (τυπικά) δημοκρατικού πολιτεύματος. Και μόνο το ότι μπορούμε να γράφουμε ελεύθερα αυτές τις γραμμές σε αυτό το ιστολόγιο, σε αυτούς τους αγωνιστές και σε αυτές τις αγωνίστριες το οφείλουμε.
Ας μην λησμονούμε όμως ότι ανάμεσά μας στην δική μας εποχή εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί αγωνιστές και πολλές αγωνίστριες που δίνουν με τον δικό τους τρόπο τις δικές τους μάχες σε πολλαπλά μέτωπα, άλλα ξεκάθαρα ορατά, άλλα αόρατα και υποχθόνια. Σε κάθε περίπτωση ο αγώνας των σύγχρονων αυτών μαχητών δεν υπολείπεται σε κανένα σημείο από τους μαχητές των στρατιωτικών πολέμων. Οι σύγχρονοι πόλεμοι δεν διεξάγονται πλέον μόνο σε πεδία μαχών αλλά σε παγκόσμιους οικονομικούς σχεδιασμούς και στο νου και στην ψυχή των ανυποψίαστων και ασυνείδητων ανθρώπων.
Το ελεύθερο ποίημα που ακολουθεί είναι μια ανάγκη αυθόρμητης ωδής στους σύγχρονους μαχητές της Ελλάδας και του κόσμου.
Ωδή στους μαχητές
Δόξα και τιμή στους μαχητές της πνευματικής πατρίδας, σε έναν κόσμο άπατρι και χωρίς ταυτότητα.
Δόξα και τιμή στους μαχητές της παράδοσης, η οποία ως ιερή διαδικασία μεταφοράς εμπειριών ζωής και βιωματικών γνώσεων του σώματος και του πνεύματος διασφαλίζει την συνέχεια, σε έναν κόσμο που στεγνώνει από τους δεσμούς της συνέχειας αυτής και γογγύζει μπροστά στα αστραφτερά φτιασιδωμένα υλικά αποκτήματα της μηχανοποίησης του ανθρώπου.
Ζήτω στους μαχητές των χαμένων αξιών, του ήθους, της ευγένειας και της ευαισθησίας, σε έναν κόσμο που θεοποίησε το Εγώ και ξέχασε την συν+ύπαρξη, την συν+χώρεση και την Κοινωνία με τον συνάνθρωπο.
Ζήτω στους μαχητές του πόνου και τους τιμητές του προσωπικού Σταυρού, σε αυτούς που αναγνωρίζουν τον Σταυρό τους ως αναγκαία προϋπόθεση της Ανάστασής τους.
Εύγε στους μαχητές της τέχνης, η οποία προσφέρει διαύλους έκφρασης της ψυχής και των υψηλών συμβόλων και νοημάτων, σε ένα κόσμο άμουσο, άτεχνο, ακαλλιέργητο, χωρίς ευαισθησίες, χωρίς φιλοκαλία.
Εύγε στους μαχητές της ευνσυναίσθησης, της συναισθηματικής νοημοσύνης και του νοιαξίματος για τον άλλο, σε μια εποχή στην οποία ο εγωκεντρισμός και η παραπλάνηση του συνανθρώπου για ίδιον όφελος θεωρείται εξυπνάδα και καπατσοσύνη.
Ζήτω στους μαχητές του χαμόγελου και του γέλιου σε έναν κόσμο παραφροσύνης, κατάθλιψης, συναισθηματικού στεγνώματος και οδυρμού.
Ζήτω στους μαχητές του ανθρώπινου και του Θείου έρωτα που μάχονται ενάντια στον εκχυδαϊσμό και στην σωματοποίηση του έρωτα, η οποία δρα ως μέθοδος αποφυγής της πραγματικής συνάντησης με τον άλλο άνθρωπο και του ρίσκου αλλά και των ψυχωφελών συνεπειών τα οποία αυτή η συνάντηση φέρνει.
Δόξα και τιμή στους μαχητές της απροϋπόθετης Αγάπης για τον συνάνθρωπο, για τον άστεγο, για τον κουρελιασμένο, για τον ταπεινωμένο και ντροπιασμένο, για αυτόν που όλοι οι άλλοι προσπερνούν διότι δεν έχει κάτι να τους προσφέρει, για τον φαινομενικά ασήμαντο και για τον βαρετό.
Εύγε στους μαχητές του θεσμού οικογένειας που στηρίζει τον άνθρωπο και τον βοηθά να συγκροτηθεί, να αναπτυχθεί ισορροπημένα και όχι να διασπάται ως άβουλο ον και να άγεται και να φέρεται από τους εγκόσμιους και τους υπερκόσμιους δυνάστες.
Εύγε στους μαχητές της σύγχρονης εκπαίδευσης που προσφέρει με μόχθο, ενάντια στο εσκεμμένως αποδιοργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, την αγάπη για την ελληνική γλώσσα και ιστορία, την αγάπη για την ανακάλυψη της γνώσης και την κριτική ικανότητα και όχι την στείρα μετάδοση πληροφοριών και την μηχανοποίηση των παιδιών του μέλλοντος.
Ζήτω στους μαχητές της αγάπης για την φύση και το περιβάλλον και σε όσους εμφυσούν την αγάπη αυτή στα παιδιά μας, ως βασική συνειδητοποίηση ότι είμαστε οργανικό μέρος του Όλου.
Δόξα και τιμή στους μαχητές της αγάπης και της αποδοχής προς τον εαυτό μας, τον οποίο συχνά τόσο βάναυσα ταλαιπωρούμε και του φερόμαστε αισχρότερα και από τον χειρότερο εχθρό μας.
Δόξα και τιμή στους μαχητές της αναζήτησης της Α+λήθειας, του βαθύτερου εσώτερου πυρήνα της ύπαρξής μας, της όντως Ζωής, της αληθινής φύσης των φαινομένων, της συνειδητότητας, της αυτογνωσίας και της αυτοπραγμάτωσης.
Δόξα και τιμή στον άγνωστο στρατιώτη του ελληνικού πνεύματος και όλων όσα το ελληνικό πνεύμα σηματοδότησε και σηματοδοτεί ανά τους αιώνες.
