μεσα μαζικης εκμεταλλευσης
- Γονεϊκή, Μαθήματα ζωής, Τέχνη, Φιλοσοφία, Ψυχολογία

Μέσα μαζικής εκμετάλλευσης

Εισαγωγή

Η Βικιπαίδεια ορίζει τα μέσα ενημέρωσης ως μια σειρά τεχνολογικών πολυμέσων τα οποία προσεγγίζουν ένα μεγάλο κοινό μέσω μαζικής επικοινωνίας. Τα μέσα μετάδοσης μεταδίδουν ηλεκτρονικά πληροφορίες με χρήση μέσων όπως οι ταινίες, το ραδιόφωνο, η ηχογραφημένη μουσική ή η τηλεόραση. Τα ψηφιακά μέσα περιλαμβάνουν τόσο τη διαδικτυακή όσο και την κινητή μαζική επικοινωνία. Υπάρχουν επίσης τα μέσα εκτύπωσης τα οποία μεταδίδουν πληροφορίες μέσω φυσικών αντικειμένων, όπως βιβλία, κόμικς, περιοδικά, εφημερίδες ή φυλλάδια. Η οργάνωση εκδηλώσεων και η δημόσια ομιλία μπορούν επίσης να θεωρηθούν μορφές μέσων ενημέρωσης. Οι οργανισμοί που ελέγχουν αυτές τις τεχνολογίες, όπως τα κινηματογραφικά στούντιο, οι εκδοτικές εταιρείες και οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, είναι επίσης γνωστοί ως μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ).

Ο ορισμός των ΜΜΕ έχει σαφώς επεκταθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες κυρίως ώστε να συμπεριλάβει τα νέα μέσα ψηφιακής μετάδοσης, παράλληλα με τα κλασικά και παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας και εκτύπωσης. Η ιστορική εξέλιξη των ΜΜΕ ξεκινώντας από την χρονολογικώς παλαιότερη προς την νεώτερη μορφή τους περιλαμβάνει την τυπογραφία και το βιβλίο, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιγνίδια και τέλος το διαδίκτυο και τις πολύ πρόσφατες ψηφιακές τεχνολογίες. Στις πιο πρόσφατες παρατηρούμε το φαινόμενο είτε της εξέλιξης και του εμπλουτισμού ήδη υπαρχουσών τεχνολογιών, όπως για παράδειγμα οι νέες μορφές τηλεοπτικής μετάδοσης (επίγεια καλωδιακή, ασύρματη ψηφιακή υψηλής ευκρίνειας, δορυφορική και διαδικτυακή υβριδική τηλεόραση, πλατφόρμες ενιαίας διαχείρισης ψηφιακού περιεχομένου Over The Top media OTT) είτε της υιοθέτησης νέων μορφών μαζικής επικοινωνίας οι οποίες εμφανίζονται για πρώτη φορά στην γνωστή ιστορία του ανθρώπινου είδους. Παραδείγματα της δεύτερης κατηγορίας αποτελούν τα εξελιγμένα βιντεοπαιγνίδια και η εκτενής χρήση broadcasting/streaming στο διαδίκτυο μέχρι τη χρήση εικονικής πραγματικότητα (Virtual Reality – VR), επαυξημένης πραγματικότητας (Augmented Reality – AR) και συνδυασμένης πραγματικότητας (Mixed Reality – MR) με παράλληλη χρήση αλγορίθμων μηχανικής μάθησης (machine learning) και τεχνητής νοημοσύνης (artificial intelligence).

Η φωτεινή πλευρά

Όπως σε όλα τα τεχνολογικά μέσα, έτσι και στα ΜΜΕ, δεν είναι το μέσον αυτό καθ’εαυτό το οποίο είναι προβληματικό αλλά τα σενάρια χρήσης του τα οποία μηχανεύεται το ανθρώπινο μυαλό. Τα σενάρια χρήσης μπορεί να είναι άλλοτε ευεργετικά για την ανθρώπινη ψυχοσωματική υγεία και άλλοτε εντόνως βλαπτικά. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν δεν πρέπει επ’ουδενί να παραβλέπουμε τα οφέλη τα οποία κομίζουν τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και ενημέρωσης, με την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιούνται με τους σωστούς τρόπους. Μερικά παραδείγματα ορθής χρήσης με ευεργετικά αποτελέσματα σε μια σύγχρονη κοινωνία είναι τα ακόλουθα:

  1. Η χρήση της εκπαιδευτικής τηλεόρασης και των τεχνολογιών τηλεκπαίδευσης στο Διαδίκτυο μπορούν να συνεπικουρήσουν την παραδοσιακή εκπαιδευτική διαδικασία και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα να διορθώσουν τις αστοχίες και τα κενά ενός κατά γενική ομολογία ασθμαίονοντος σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος. Η χρήση διαδραστικών μέσων και η αξιοποίηση των τεχνικών δυνατοτήτων που προσφέρει η εκπαιδευτική τηλεόραση και το διαδίκτυο μπορούν να ανοίξουν νέους ορίζοντες, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον της νέας επικρατούσας τάξης μαθητών με αυξημένη αντιληπτική ικανότητα και διευρυμένες απαιτήσεις μάθησης και εξέλιξης.
  2. Σε ένα αποξενωμένο από την φύση, την χλωρίδα και την πανίδα αστικό τοππίο, μια καλά οργανωμένη εκπαιδευτική τηλεόραση μπορεί να συνδράμει στην ευαισθητοποίηση του πληθυσμού σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Μπορεί παράλληλα να φέρει τα μικρά παιδιά σε επαφή με φυτά, ζώα και φυσικά φαινόμενα και συνεπώς σε μια πιο ουσιαστική γνωριμία με την φύση.
  3. Η χρήση του διαδικτύου είναι ένας από τους βασικότερους τρόπους γεφύρωσης του χάσματος στις προσφερόμενες εκπαιδευτικές υπηρεσίες μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών του υποτιμητικώς επονομαζόμενου “τρίτου κόσμου”. Το Διαδίκτυο μπορεί και πρέπει να προσφέρει αυτό το άνοιγμα στην πρόσβαση της γνώσης.
  4. Τα ταξιωτικά ντοκυμαντέρ αποτελούν μια ιδανική ευκαιρία για μεγάλη μερίδα ανθρώπων να έρθουν σε επαφή με μακρινούς τόπους δύσκολα προσεγγίσιμους μέσω γενικού τουρισμού καθώς και με τον πολιτισμό των λαών και την ανθρωπογεωγραφία, τα ήθη και τα έθιμά τους.
  5. Η παρακολούθηση επιστημονικών ντοκιμαντέρ αποτελεί βάση για διεύρυνση του γνωστικού ορίζοντα του μέσου ακροατή και συνεπώς στην διεύρυνση της συνολικότερης αντιληπτικής του ικανότητας για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει καθώς και της εγκυκλοπαιδικής του κατάρτισης. Αυτό μπορεί να οξύνει την ικανότητα του κρίνειν, του φιλοσοφείν και να συμβάλλει στην ανάπτυξη της ανάγκης για πνευματική ενδοσκόπηση, αναγκαίη προϋπόθεση για το “γνώθι σ’αυτόν”.

Η σκοτεινή πλευρά

Ό,τι λάμπει συνήθως δεν είναι χρυσός. Αυτό σίγουρα ισχύει στην περίπτωση των ΜΜΕ και ειδικώς της τηλεόρασης και του Διαδικτύου. Υπάρχουν μεν τα “φωτεινά” σενάρια χρήσης μερικά εκ των οποίων προαναφέρθηκαν, ωστόσο η “σκοτεινή” πλευρά των σύγχρονων ΜΜΕ είναι κατά πολύ εντονότερη και βαθύτερη της “φωτεινής” πλευράς.

Ξεκινώντας από έναν μη προφανή τομέα εξέτασης του θέματος, αυτόν της σωματικής και βιολογικής υγείας, καθίσταται προφανές χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση ότι η υπέρμετρη ανάλωση σε σύγχρονα αποχαυνωτικά θεάματα στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο περιορίζει σημαντικά ή και εκμηδενίζει τον χρόνο που διαθέτουμε για την οικογένειά μας και για τον εαυτό μας. Σε αυτό τον ποιοτικό χρόνο περιλαμβάνεται και η συνειδητή άσκηση, το περπάτημα, η επαφή με την φύση, η ενδοσκόπηση και ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος, ως μέσο αναδόμησης της υγείας του οργανισμού μας. Τέλος πρέπει να αναφερθεί ότι πολύωρη χρήση οθονών και κινητών ηλεκτρονικών συσκευών σε απόσταση πολύ μικρή από τα μάτια και το σώμα μας ενέχει κινδύνους πρόωρου εκφυλισμού της όρασης αλλά και του νευρικού μας συστήματος.

Γλωσσολογική και φιλολογική σκοπιά

Από γλωσσολογική και φιλολογική σκοπιά, στην ιστορική εξέλιξη των μορφών των ΜΜΕ διακρίνουμε τις εξής ανησυχητικές τάσεις:

  1. Συντελείται σταδιακή απομάκρυνση από τον ολοκληρωμένο γραπτό και προφορικό λόγο προς έναν συνθηματικό ελλειμματικό λόγο. Με τον όρο συνθηματικό εννοούμε ότι έχει φθαρεί πλέον η ποιότητα του λόγου και της γλώσσας και οι άνθρωποι τείνουν να εθίζονται στην χρήση αρκτικόλεξων, σύντομων ξενικών εκφράσεων και αρχίζει σιγά σιγά να διαμορφώνεται ένα νέο υβρίδιο της νέας ελληνικής το οποίο απομακρύνεται από τις ρίζες της γλώσσας την οποία οι αμέσως προηγούμενες γενιές διδάχθηκαν στο σχολείο (βλ. για παράδειγμα την γραμματική και το συντακτικό της νέας ελληνικής του Μανώλη Τριανταφυλλίδη).
  2. Το βιβλίο χάνει την επιρροή του στον μαζικό πληθυσμό ως μέσο πνευματικής καλλιέργειας και περνά στο παρασκήνιο ως “μουσειακό είδος” ενώ την ίδια στιγμή τα ηλεκτρονικά μέσα κυριαρχούν σε όλα τα επίπεδα.
  3. Εκλείπει ο διάλογος, σε δράσεις και θεάματα σχετικά με την πολιτική και κοινωνική ζωή. Οι άνθρωποι πλέον στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση δεν μιλούν με επιχειρήματα και δεν ασκούν εποικοδομητικό διάλογο. Αντί αυτού μονολογούν παραλλήλως και αντιμάχονται, στοχεύοντας στην επικράτηση ο καθένας του Εγώ του και προβάλλοντας άμεσα και εμμέσως τον ωφελιμισμό και την επικράτηση του ισχυρού έναντι του ασθενεστέρου με οποιοδήποτε κόστος. Ελάχιστες πλέον είναι οι συνεντεύξεις και οι διαλογικής μορφής παρουσιάσεις επιμορφωτικών θεμάτων. Ο σύγχρονος κόσμος των ΜΜΕ ζητά κατ’εξοχήν προβολή και επίδειξη δύναμης, εξουσίας, ελέγχου, πλούτου, καπατσοσύνης και εξυπναδισμού.

Τεχνολογική και βιολογική σκοπιά

Από τεχνολογική και βιολογική σκοπιά δεν εκλείπουν τα πληθαίνοντα ανησυχητικά “‘σημεία των καιρών”, ως ακολούθως:

  1. Συντελείται σταδιακός μετασχηματισμός της μορφής επικοινωνίας από την παραδοσιακή λογική της μαζικής εκπομπής από ένα κεντρικό σημείο προς πολλούς αποδέκτες (broadcasting) προς ένα νέο υβριδικό μοντέλο εκπομπής από πολλά σημεία προς πολλούς αποδέκτες ή από διάφορα αυτόνομα κανάλια επικοινωνίας το καθένα με δύο αποδέκτες, έναν σε κάθε άκρο (unicasting, multicasting). Το δεύτερο μοντέλο είναι πιο πολύ εγγενές στις τεχνολογίες διαδικτύου και είναι το μοντέλο που χρησιμοποιούν κυρίως τα γνωστά σε όλους μας πλέον μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media). Και ενώ κανείς θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η απομάκρυνση από την κλασική λογική τύπου “broacasting” όπως προαναφέρθηκε (το μοντέλο που χρησιμοποιεί η συμβατική τηλεόραση) απομακρύνει από την αποχαύνωση διότι ενεργοποιεί την ενεργό συμμετοχή του ακροατή, στην πράξη αυτό δεν ισχύει, διότι οι νέες τεχνικές “unicasting” και “multicasting” δεν αφήνουν περιθώρια ουσιαστικής έκφρασης και δημιουργίας από τους χρήστες των τεχνολογικών μέσων.
  2. Μια λυπηρή διαπίστωση είναι η εκρηκτική αύξηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που απαιτείται για την εγκατάσταση και λειτουργία των νέων μέσων επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης της τηλεόρασης, της κινητής τηλεφωνίας και της ασύρματης πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Παρ’ότι οι σχετικές εργαστηριακές μελέτες από επιστημονικούς φορείς έχουν αποδείξει ότι η μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενη ακτινοβολία που χρησιμοποιείται για τηλεπικοινωνιακούς σκοπούς δεν είναι ιοντίζουσα, δεν ιονίζει δηλαδή τα κύτταρα, ωστόσο η συσσώρευση ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας και φορτίου στα βιολογικά συστήματα και στους ιστούς του ανθρώπου δεν έχει μελετηθεί σε βάθος χρόνου. Η μακρόχρονη αυτή έκθεση κανείς είναι η αλήθεια ότι γνωρίζει τι συνέπειες μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα. Μην ξεχνούμε εξάλλου ότι όλος ο σχετικός ασυρματικός εξοπλισμός, για παράδειγμα οι σταθμοί βάσης και τα διάφορα συστήματα κεραιών των κυψελωτών δικτύων διαφόρων τεχνολογιών και πρωτοκόλλων (GSM, GPRS, UMTS, LTE, 5G) συνυπάρχουν σε πολύ μικρές γεωγραφικές περιοχές με αποτέλεσμα καθημερινώς να κατακλυζόμαστε από τον “αόρατο εχθρό” της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ποσά πολύ μεγαλύτερα από αυτά που θεωρητικώς είχαν αρχικώς προβλεφθεί και προδιαγραφεί όταν πρωτοεμφανίστηκε και μελετήθηκε η αρχιτεκτονική του πρωτοκόλλου 2G (GSM).
  3. Προωθείται πολύ εντατικά και με όλους τους τρόπους η υιοθέτηση της τεχνολογίας 5G στην κινητή τηλεφωνία η οποία θα προσφέρει πολύ μεγάλο εύρος ζώνης δικτύου, δηλαδή πολύ απλώς μεγαλύτερες ταχύτητες σύνδεσης οι οποίες θα κάνουν εφικτή την χρήση εφαρμογών που απαιτούν μετάδοση video πραγματικού χρόνου (για παράδειγμα οι videoκλήσεις και η τηλεϊατρική). Εκφράζονται ωστόσο σοβαρές ανησυχίες για τις πιθανές παρενέργειες σε βιολογικούς ιστούς της λειτουργίας του πρωτοκόλλου 5G στα κινητά το οποίο κάνει χρήση συχνοτήτων ευρέως φάσματος σε περιοχές υψερηψηλών συχνοτήτων (GHz). Στις περιοχές αυτές υπάρχει ενδεχόμενο ιοντισμού του μορίου του οξυγόνου και πιθανής εμπλοκής με την διαδικασία πρόσληψης οξυγόνου από τους πνεύμονες. Οι αναλύσεις και μελέτες από τους επίσημους φορείς συγκλινουν σε καθησυχαστικά συμπεράσματα, η ψυχρή αλήθεια όμως είναι ότι ΔΕΝ υπάρχουν επαρκή επιστημονικά, στατιστικά και ιατρικά/υγειονομικά δεδομένα για να δώσουν σαφή απάντηση στις ανησυχίες περί 5G. Ένα άλλο αρνητικό στοιχείο της τεχνολογίας 5G είναι ότι το θεωρητικώς θετικό στοιχείο της χαμηλής ισχύος των κεραιών και πομποδεκτών αντισταθμίζεται υποχρεωτικά από την σημαντική αύξηση του συνολικού αριθμού τους και της πυκνότητας εγκατάστασής τους σε μια γεωγραφική περιοχή. Ως χονδρικό παράδειγμα δηλαδή στην ίδια γεωγραφική στην οποία αντιστοιχούν 10 κεραίες 4G μπορούν να αντιστοιχούν 100 κεραίες 5G.
  4. Η εκτεταμένη χρήση υπηρεσιών του Διαδικτύου, όπως είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενέχει σοβαρούς κινδύνους παρακολούθησης των συνηθειών και των γεωγραφικών μετακινήσεων και της θέσης του κάθε ατόμου καθώς και αποθήκευσης και έκνομης χρήσης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για κερδοσκοπικούς ή άλλους σκοπούς. Έχει αυξηθεί επίσης η πάσης φύσεως εγκληματικότητα η οποία στοχεύει τόσο σε εταιρείες/οργανισμούς όσο και σε μεμονωμένους πολίτες (το λεγόμενο dark Web το οποίο είναι μέρος του deep Web). Ο αχαρτογράφητος και αχανής χώρος του Διαδικτύου δεν επιτρέπει σε όλες τις περιπτώσεις την διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων και των ελευθεριών του χρήστη από τους μηχανισμούς διαρκούς παρακολούθησης. Απαιτείται ιδιαίτερη επαγρύπνηση ειδικά κατά την χρήση των διαδικτυακών υπηρεσιών από ψυχολογικώς ευπαθείς ομάδες όπως είναι τα νήπια και τα μικρά παιδιά.

Ψυχική και πνευματική σκοπιά

Η ψυχική και πνευματική θεώρηση του ζητήματος είναι δυστυχώς η πιο στενόχωρη από όλες. Μια προσεκτική παρατήρηση της λειτουργίας, της οργάνωσης και της επίδρασης που έχουν τα σύγχρονα ΜΜΕ στην κοινωνία αρκεί για να μας προβληματίσει βαθιά σχετικώς με τους πραγματικούς στόχους τους οποίους τα ΜΜΕ υλοποιούν σήμερα και κυρίως σχετικώς με το ποιοι υποδαυλίζουν τους στόχους αυτούς και γιατί. Αναπολώντας την τεχνολογική αλλά και πολιτισμική πραγματικότητα της Ελλάδας και του κόσμου μόλις μισό αιώνα πριν, αντιλαμβανόμαστε ότι η επέλαση της κινητής τηλεφωνίας και του Διαδικτύου έχει αναλάβει να παραλάβει μια κοινωνία στοιχειωδώς σκεπτόμενων αλλά και συναισθηματικώς ισορροπημένων ανθρώπων και να την μετατρέψει σε μια αγέλη άνοων και συναισθηματικώς και διανοητικώς ανισόρροπων μονάδων, σοβαρώς εξαρτώμενων από τα κελεύσματα των μηνυμάτων με τα οποία η βιομηχανία των ΜΜΕ τροφοδοτεί την κοινωνία του σήμερα. Η τηλεόραση διαχρονικά είναι ο χαρακτηριστικότερος εκπρόσωπος αυτής της μετατροπής. Χρησιμοποιώντας μεθόδους και τεχνικές επιστημονικώς επιβεβαιωμένες μετά από μακρόχρονη μελέτη της ανθρώπινης ψυχολογίας, η τηλεόραση αναλαμβάνει τον ρόλο της “πλύσης εγκεφάλου” και της αφαίμαξης του σύχρονου ανθρώπου από την συνειδητότητά του. Στο μέτωπο της εξανδραποδωτικής δράσης της τηλεόρασης τίθεται η διαφήμιση, οι τηλεοπτικές σειρές χαμηλού πνευματικού επιπέδου και τα πάσης φύσεως τηλε-reality καθώς και οι τρομολαγνικές “ειδήσεις”.

Διαφημίσεις

Οι διαφημίσεις, ειδικά οι τηλεοπτικές, είναι ένας ακήρυχτος πόλεμος συνείδησης. Βασιζόμενες σε μακρόχρονες μελέτες της ανθρώπινης ψυχολογίας, οι διαφημίσεις καταφέρνουν μέσα από κατάλληλες εικόνες και ήχους να περνούν πληθώρα υποσυνείδητων μηνυμάτων σχετικώς με τα πρότυπα επιτυχίας και καταξίωσης στην σύχρονη κοινωνία και κατά συνέπεια να δημιουργούν αενάως επίπλαστες ανάγκες τροφοδωτώντας το τέρας της κοινωνίας της υπερκατανάλωσης. Ένα τέρας το οποίο πατά επί των πτωμάτων του οικοσυστήματος και του ίδιου του ανθρώπου προκειμένου να συνεχίζει στον βωμό του υπερκέρδους να αναπαράγει τα εκτρώματά του υπό μορφή υλικών καταναλωτικών σκουπιδιών, τοξικών τροφίμων και ρυπογόνων υλικών με ημερομηνία λήξης.

Ειδήσεις

Οι τρομολάγνες ειδήσεις έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: τον φόβο. Την καλλιέργεια φόβου, ανασφάλειας και ανησυχίας με συστηματικό τρόπο στον μαζικό πληθυσμό με προβολή (πάλι με την στήριξη της ψυχολογικής επιστήμης) των κατάλληλων εικόνων και με απομόνωση των νοσηρών καταστάσεων από τις υγιείς. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τις ειδήσεις σήμερα θα διαπιστώσει ότι οι ουσιαστικές ειδήσεις έχουν προ πολλού πεθάνει. Αυτό που ακούμε σήμερα δεν είναι ειδήσεις αλλά μια καλοστημένη και σκηνοθετημένη προπαγάνδα παραπληροφόρησης. Δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ύπουλο και καλοστημένο παιγνίδι συσκότισης και χειραγώγησης συνειδήσεων, το οποίο συνεπικουρείται από τις υπόλοιπες δράσεις των ΜΜΕ με κοινό γνώμονα την ουδετεροποίηση του ανθρώπινου πνέυματος και τον αφανισμό της κριτικής του ικανότητας και της πίστης στις δυνάμεις του.

Τηλεοπτικές σειρές και reality

Οι τηλεοπτικές σειρές χαμηλού επιπέδου και τα reality, τα οποία διολισθαίνουν όσο περνούν τα χρόνια από το κακό στο χειρότερο, περνούν στο συλλογικό υποσυνείδητο και ασυνείδητο νέα πρότυπα συμπεριφοράς και κοινωνικής οργάνωσης. Αποδομούνται η τέχνη, η παράδοση, η πνευματικότητα και η οικογένεια και αντικαθίστανται τεχνηέντως και σταδιακώς με αυτό που μπορεί να αποκληθεί “υποκουλτούρα”. Ο νους και η ψυχή του ακροατή βομβαρδίζονται διαρκώς με σκηνές έντονης βίας, πορνογραφίας και αποθέωσης του χρήματος και της υλιστικής επιτυχίας ως μέσο κοινωνικής “καταξίωσης”. Προβάλλονται νέα νοσηρά πρότυπα όπως οι μονογονεϊκές οικογένειες, η υιοθέτηση παιδιών από “γονείς του ίδιου φύλου” και παράλληλα προωθείται με εντατικούς ρυθμούς η πολυπολιτισμικότητα και ο σεβασμός στην διαφορετικότητα. Πόσο ώριμο και θεμιτό θα ήταν αυτό ειλικρινά, αλλά σε μια άλλη, εξίσου ειλικρνή και δημοκρατική κοινωνία. Σε μια κοινωνία στην οποία όλα σχεδιάζονται και υλοποιούνται εκ του πονηρού, η προτεραιότητα στην διαφορετικότητα όταν προτείνεται εις βάρος της διατήρησης του μέτρου, του πολιτισμού και της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας των εκάστοτε τοπικών κοινωνιών, μόνο και αυτή μόνο εκ του πονηρού μπορεί να εκληφθεί. Η συστηματική αποδόμηση των σταθερών αξιών και υγιών προτύπων τα οποία υπήρχαν στις αμέσως προηγούμενες γενιές στοχεύει στην εξυπηρέτηση των ακόλουθων κυρίως κατευθύνσεων:

  1. Αποξένωση (αλλοτρίωση) των ανθρώπων μεταξύ τους μέχρις εσχάτων. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι ο εντεινόμενος ανταγνωσιμός μεταξύ μας σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ανεργίας και έλλειψης πόρων θα μας οδηγήσει σε εκτόξευση του ατομικισμού και της θεωρίας του “πατώ επί πτωμάτων” για να “σώσω το τομάρι μου”. Οδηγούμαστε δηλαδή στην αποθέωση του αγώνα υλιστικής επιβίωσης δια της αλληλοεξόντωσης. Παράλληλα η αποδόμηση του ακρογωνιαίου λίθου της οικογένειας οδηγεί στην άνθιση πολλών διαστροφικών μορφών συμπεριφοράς που αποκλίνουν από την υγιή ανθρώπινη ανάπτυξη. Η εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών μέσων τα οποία προάγονται από τα σύγχρονα ΜΜΕ επιφέρει τελικά την καταρράκωση των γνήσιων ανθρώπινων σχέσεων και τελικώς και την ίδια την αυθυπαρξία μας.
  2. Αποξένωση του κάθε ανθρώπου από τον ίδιο του τον ουστιαστικό εαυτό, δηλαδή απομάκρυνσή του από τον βαθύτερο πνευματικό πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Όταν δεν θες και δεν μπορείς να αντιληφθείς ποιος πραγματικά είσαι, πόσο πιθανό είναι να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου και να σταθείς απέναντι στο διεφραμένο σύστημα μη επιτρέποντάς του να σε βλάψει και να καταστήσει πνευματικώς ανάπηρο; Αν όλα όσα προβάλλονται παντού και πάντα από τα ΜΜΕ είναι υλιστικά, χρηματικά και σαρκικά και αν όλα αποπροσανατολίζουν τον άνθρωπο σε έναν “κοκτέηλ” αλήθειας θαμμένης κάτω από τόνους ψεμάτων και πλανών, πόσο εύκολο είναι τελικά για τον άνθρωπο να θελήσει από μόνος του να αναζητήσει την πνευματική του υπόσταση και τις αληθινές πνευματικές του καταβολές;
  3. Τελικός στόχος είναι η κατάλυση της κοινωνίας ανθρώπων όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα και την μετατροπή της σε “φάρμα ετεροκαθοριζόμενων ζώων” (δεν είναι τυχαία η σύμπτωση της τελευταίας φράσης με το γνωστό βιβλίο του George Orwell).

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Τα ΜΜΕ σήμερα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εϊναι ίσως μέσα μαζικής εκμετάλλευσης, εξαπάτησης, εξανδραποδισμού και εθισμού, αλλά σίγουρα όχι ενημέρωσης.

Με βάση την προηγούμενη ανάλυση μπορεί εύλογα κανείς να αναρωτηθεί αν υπάρχει τρόπος αντίδρασης και αντιμετώπισης από τον σύχρονο άνθρωπο της λαίλαπας των δυναστευτικών ΜΜΕ. Υπάρχουν κάποιοι βασικοί άξονες που μπορούν να ακολουθηθούν προς αυτή την κατεύθυνση:

  1. Η γνώση είναι δύναμη. Κάθε άνθρωπος και ιδιαίτερα κάθε γονέας που φέρει την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών του οφείλουν να ενημερώνονται για τους κινδύνους του διαδικτύου και να εφαρμόζουν πρόγραμμα τηλεθέασης για τους ίδιους και για τα παιδιά τους, βάζοντας ένα άνω χρονικό όριο τηλεθέασης και χρήσης διαδικτύου ανά ημέρα. Υπάρχουν πολλά τεχνολογικά μέσα και εφαρμογές που μπορούν να υποστηρίξουν αυτή την επιβολή πειθαρχίας, τουλάχιστον στο τεχνικό σκέλος της υπόθεσης.
  2. Επιστροφή στη φύση και σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Καλό είναι να περιορίζεται ο χρόνος χρήσης των ΜΜΕ και να αντισταθμίζεται από χρόνο στο φυσικό περιβάλλον και στην συνειδητή άσκηση και στη συνειδητή διατροφή. Είναι καλό το online αλλά μας λείπει τραγικά περισσότερος χρόνος οffline.
  3. Να δοθεί προτεραιότητα στην ουσιαστική παιδεία έναντι της σαθρής εκπαίδευσης. Η παιδεία δεν αφορά μόνο στις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις που αποκτούμε στο σχολείο αλλά και (κυρίως) στην συνολική θεώρηση και στάση ζωής, στην ευγένεια και στην συνολική μας στάση απέναντι στα πράγματα. Ας προσπαθήσουμε να προσφέρουμε την κατάλληλη πολυεπίπεδη αγωγή στα παιδιά μας με το παράδειγμά μας. Απέναντι στον εφησυχασμό, στον ωχαδερφισμό και στις εύκολες λύσεις, το εύκολο χρήμα, τις εύκολες σχέσεις και την μασημένση τροφή, ας αντιτάξουμε ρωμαλέα την ύψιστη αρχή του “Αγαθά κόποις κτώνται”.
  4. Αυτοπαρατήρηση, ενδοσκόπηση και πνευματική άσκηση. Αν δεν μοχθήσουμε για την πνευματική μας αυτοτέλεια θα βρούμε μπροστά μας τα αποτελέσματα αυτής της νωθρότητας και τα αποτελέσματα αυτά δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα. Ακριβώς πάνω σε αυτή την πνευματική ένδεια στηρίζονται τα σαθρά ΜΜΕ για να εξοντώσουν και την τελευταία ρανίδα ζωής που απέμεινε εντός μας.

Ζούμε σε χαλεπούς και σκοτεινούς καιρούς. Ας αφήσουμε τις τυμπανοκρουσίες και ο καθένας ας προσπαθήσει για το καλύτερο κατά τη κρίση και την συνείδησή του. Το αν θα κάνουμε σωστή χρήση των τεχνολογιών που πλαισιώνουν τα ΜΜΕ ή όχι είναι στο χέρι του καθενός. Καλή δύναμη.

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr