η παράδοση και οι ρίζες μας
- Αυτοβελτίωση, Ιστορία, Μαθήματα ζωής, Πνευματικότητα, Φιλοσοφία

Η παράδοση και οι ρίζες μας

Στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου στην Αγία Παρασκευή άκουσα ένα κυριακάτικο πρωινό μια ομιλία διαφορετική από όσες έχουμε συνηθίσει να ακούμε στους ναούς. Απλός, λιτός, προσιτός αλλά και περιεκτικός και μεστός λόγος. Και προπαντώς ανθρώπινος, αληθινός, όχι ξύλινος, χωρίς φτιασιδώματα. Γεμάτος παρρησία και εμφορούμενος από συναισθήματα και σκέψεις πατριωτισμού, αγάπης και αλληλεγύης. Τα λόγια αυτά του αγαπητού ιερέα του οποίου το όνομα δε συγκράτησα έμειναν στη μνήμη μου.

Ο ιερέας του Αγίου Δημητρίου μας μίλησε για την σημασία της παράδοσης και των γενεαλογικών ριζών μας στο ρου της ιστορίας μας, της προσωπικής αλλά και της γενικότερης κοινωνιολογικής και πολιτισμικής. Παράδοση μας είπε δεν είναι τίποτε άλλο από την εναλλαγή των γενεών και την μεταφορά μεταξύ τους αξιών και πολιτισμού. Η παλαιά απερχόμενη γενιά παραδίδει δηλαδή στην επερχόμενη γενιά τις αξίες της, το συναισθηματικό της φορτίο, την γνώση και σοφία της, την πνευματικότητά της και μια ύψιστη εντολή. Η ύψιστη αυτή εντολή και συνάμα ιερό καθήκον για κάθε γενιά που παραλαμβάνει την παράδοση της προηγούμενης είναι να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να αναπτυχθεί, να βελτιωθεί, να ορθώσει πνευματικό ανάστημα και τελικώς να ξεπεράσει την γενιά από την οποία παρέλαβε. Και έτσι και η γενιά που παρέλαβε να προχωρήσει και να παραδώσει κι εκείνη με τη σειρά της στη γενιά την επόμενη τη δική της μεστωμένη σοφία. Η παράδοση λοιπόν είναι μια δυναμική και όχι νεκρωμένη διαδικασία. Είναι η εκ φύσεως δυναμική μεταβίβαση υλικών και άυλων αξιών και συμβόλων, πολιτισμικών κατακτήσεων και ψυχοσυναισθηματικού φορτίου από γενιά σε γενιά.

Σε άμεση συνάφεια με την παράδοση βρίσκεται άλλη μια θεμελιώδης για την επιβίωση αλλά και την διαβίωσή μας έννοια, η έννοια των ριζών μας. Οι ρίζες μας είναι όλα αυτά τα οποία μας ορίζουν και μας καθορίζουν ως πρωταρχικές καταβολές μας αλλά ταυτόχρονα και όλα αυτά τα οποία χαρακτηρίζουν την γενετική και πολιτισμική καταγωγή μας. Οι ρίζες μας είναι η ιστορίας μας, η εξέλιξη και παράδοση των γενεών μας, η γλώσσα και η θρησκεία μας. Είναι τα ήθη και τα έθιμά μας. Είναι οι θεσμοί του πολιτισμού μας, είναι κάθε μορφή τέχνης και έκφρασης στις ανθρώπινες κοινωνίες μας και στις οικογένειές μας.

Όπως ένα μεγάλο δυνατό και ψηλό δέντρο αντλεί την ανθεκτικότητά του στο χρόνο και στις αντιξοότητες της διαβίωσης από τις ρίζες του, έτσι και ένας αναπτυσσόμενος σωματικά και ψυχικά άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ομαλά και να κρατηθεί με αξιώσεις στα πόδια του αν δεν διαθέτει και δεν έχει αναπτύξει τις ρίζες του σε βάθος. Οι ρίζες μας είναι η σύνδεσή μας με μια βαθύτερη ατομική και συλλογική δύναμη. Ο άνθρωπος πρέπει να θυμάται και να τιμά τις ρίζες του, από το μικρό παιδάκι που μόλις ήρθε στη ζωή μέχρι τον ηλικιωμένο που σε λίγο θα φύγει. Οι συνδέσεις που μας προσφέρουν οι ρίζες αφορούν στον εαυτό μας, στο συνάνθρωπο και στον Θεό. Εκκινούν με την θεμελιώδη αρχέγονη σύνδεση του βρέφους με τη μάνα του και ολοκληρώνονται με την καθαρά πνευματική σύνδεση του ετοιμοθάνατου με τον πνευματικό του Πατέρα, στα χέρια του οποίου εμπιστεύεται το πνεύμα του για την κατά το δυνατόν ασφαλή του μεταγωγή στην κοινωνία των Αγγέλων.

Οι ρίζες μας είναι σημαντικό να καλλιεργούνται και να υπενθυμίζονται με κάθε ευκαιρία, στο εκπαιδευτικό και στο οικογενειακό περιβάλλον. Η τέχνη επίσης οφείλει να μας υποδεικνύει και να μας επαναφέρει τις μνήμες των ριζών μας. Οφείλουμε να μάθουμε πρακτικά για την καταγωγή μας και για το “από πού κρατάει η σκούφια μας” με στόχο να τιμήσουμε τους προγόνους μας. Δεν είναι όμως μόνο η ιδιαίτερη πατρίδα μας αλλά και η ευρύτερη εθνική μας πατρίδα, η Ελλάδα, αυτός ο θαυμαστός φορέας ενός διαχρονικού πολιτισμού και μιας δέσμης ακτίνων πνευματικότητας που φώτιζαν και εξακολουθούν σιωπηρά να φωτίζουν και ζωοδοτούν την κατά τα άλλα σκοτεινή ζωή στον πλανήτη Γη. Προεκτείνοντας τον λογισμό μας, η ανάμνηση της καταγωγής μας οφείλει τελικώς να ξεπεράσει εθνικά, φυλετικά και γεωγραφικά σύνορα και να μεταβεί σε μια σφαίρα απολύτως πνευματική. Σε αυτή τη σφαίρα αν διαλογισθούμε θα συναισθανθούμε την πνευματική μας καταγωγή, την Πατρίδα δηλαδή από την οποία εκπέσαμε και στην οποία νομοτελειακά θα επιστρέψουμε. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε εξ’άλλου χωρίς ρίζες και χωρίς συνδέσεις. Ζωή χωρίς συνδέσεις και ρίζες είναι ζωή που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη μοναξιά, στην αλλοτρίωση και στον ψυχικό πόνο. Η νέα εποχή εκφράζει με τρόπο λυσσαλέο και απροκάλυπτο πλέον την βούληση σκοτεινών δυνάμεων να αρπάξουν τις ψυχές και να τις οδηγήσουν σε παγίδευση και οριστικό όλεθρο. Όσοι και όσες στερούνται συνειδητά ή ασυνείδητα τις ρίζες και τις παραδόσεις τους είναι καταδικασμένοι στο ολέθριο αυτό κυνήγι τις αλλοτρίωσης. Επιστροφή στις ρίζες μας λοιπόν, ως το τελευταίο μας οχυρό και ως η τελευταία μας πνευματική θωράκιση.

Οι ρίζες μας μας επιτρέπουν διαμέσου της υλικής ανθρώπινής μας ταυτότητας να αντιληφθούμε ποιοί είμαστε, ποια είναι η προσωπική μας διαδρομή, ποια η ιστορία της γενιάς και του πολιτισμού μας και έτσι να αποκτήσουμε ένα στίγμα, έναν προσωπικό λόγο και μια σχετική αυτάρκεια και ψυχολογική αυτοπεποίθηση. Να πάψουμε δηλαδή να είμαστε ετεροκαθοριζόμενα όντα και “φτερά στον άνεμο” των κελευσμάτων των επικυρίαρχων σκοταδιστών οι οποίοι επιχειρούν την κατά συρροή διαγραφή των ριζών, των μνημών και των συνειδήσεων. Είναι λοιπόν πολύ χρήσιμη η σύνδεση με τις ρίζες διότι μας εξασφαλίζει την πολυπόθητη ψυχολογική αυτοπεποίθηση και αυτονομία. Ας προσέξουμε όμως να μην χαθούμε πολύ βαθιά στην ψυχολογική μας αυτοπεποίθηση και να μην εναγκαλιστούμε με την επίγειά μας ταυτότητα διότι δεν έχουμε μόνο μέσα μας το ζώο της ύλης, έχουμε και πνεύμα. Σε αυτή τη δεύτερη πνευματική σφαίρα της διττότητάς μας δεν υφίσταται οντολογική αυτοπεποίθηση παρά μόνο πίστη και εμπιστοσύνη, η οποία λειτουργεί στα πλαίσια της υποσυνείδητης αναζήτησης της αυτογνωσίας μας.

Ας κρατήσουμε ως σημαντικότερη για το τέλος την σκέψη ότι εκτός από τις γήινες ρίζες μας πρέπει να αναζητούμε πάντα και τις πνευματικές. Μήπως όπως ακριβώς οι επίγειες συνδέσεις μας μας διασφαλίζουν σταθερό έδαφος για να κινηθούμε στα καθ’ημάς και να κρατηθούμε στα πόδια μας, έτσι και οι επουράνιες συνδέσεις μας είναι η μοναδική προϋπόθεση για τον επαναπατρισμό μας στην Ουράνια Πατρίδα;

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr