Η μέθοδος της αποταύτισης
- Αυτοβελτίωση, Μαθήματα ζωής, Πνευματικότητα, Φιλοσοφία, Ψυχολογία

Η μέθοδος της αποταύτισης

Ξεκινώντας να γράφω αυτό το άρθρο, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ πόσο σημαντική είναι η παρουσία αυτού του ημερολογίου στην ζωή μου ως μέσο έκφρασης και ως διέξοδος στον πνευματικό αγώνα της επίγειας καθημερινότητας. Δεν μπορώ επίσης να μην σκεφτώ πως για πολλοστή φορά έπεσα και χάθηκα στην παράνοια και στην ζάλη των παγίδων που στήνει το εξωτερικό και εσωτερικό τοπίο των πνευματικών μαχών μας. Και για μια ακόμα φορά ξανασηκώθηκα και στάθηκα, πήρα μια βαθιά ανάσα και συναισθάνθηκα την κατάστασή μου.

Η ταλαιπωρία της ψυχής μεγάλη. Ένα διαρκές βάσανο, του οποίου την ρίζα δυσκολευόμαστε να εντοπίσουμε, ακόμα και αν προσπαθήσουμε πολύ και συνειδητά. Περπατώντας μια μεγάλη, αλλά καθιερωμένη πλέον, διαδρομή με τα πόδια μια κρύα νύχτα του Νοέμβρη του 2022, ένιωσα έντονη μια εσωτερική φωνή να φωνάζει ένα τεράστιο “ΓΙΑΤΙ;”.

  • Γιατί να πρέπει να βιώνουμε μια αλληλουχία εμπειριών πόνου με λίγες διάσπαρτες στιγμές υλιστικής χαράς;
  • Γιατί να πρέπει να αναζητούμε διαρκώς την ηδονή και όταν τελικώς καταφέρουμε να την αγγίξουμε να πρέπει να πληρώνουμε το τίμημα, το οποίο είναι απλώς περισσότερος πόνος;
  • Γιατί πρέπει εμείς οι ίδιοι, τυφλωμένοι από το Εγώ μας, να κάνουμε τη ζωή μας σύνθετη και δύσκολη χωρίς κανέναν κυριολεκτικά ουσιαστικό λόγο;
  • Γιατί πρέπει ο αέναος αυτός κύκλος του πόνου να μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, χωρίς στοιχεία μεταμέλειας, χωρίς ίχνος μετάνοιας και χωρίς μια ελάχιστη, αλλά αναγκαία, έμπρακτη υπέρβαση του Εαυτού;

Κάποτε είχα διαβάσει στην Αγγλία το βιβλίο του συγγραφέα και πνευματικού δασκάλου Eckhart Tolle με τίτλο “Η Δύναμη του Τώρα”. Τότε, το 2007 στην Αγγλία, η επαφή με αυτό το βιβλίο ήταν μείζονος σημασίας για την μετέπειτα πορεία του Νου, του ψυχισμού μου και της συνείδησής μου γενικότερα. Ήταν το αναγκαίο στήριγμα, το οποίο ήρθε την κατάλληλη κρίσιμη χρονικά για τα δικά μου δεδομένα στιγμή, το οποίο κατάφερε να με κρατήσει ζωντανό πνευματικά όταν οι κλυδωνισμοί του ψυχισμού μου με έσπρωχναν προς αυτοκαταστροφικές ατραπούς. Χρωστώ ευγνωμοσύνη στον συγγραφέα και στο βιβλίο που εμφανίστηκε σε εκείνη τη χρονική συγκυρία. Παρ’ότι πλέον η μετέπειτα μελέτη και βιωματική μου πράξη με οδήγησαν με φυσικό τρόπο στην υπέρβαση των εννοιών και της κοσμοθεωρίας του βιβλίου του Tolle, θα ήταν αχαριστία να μην συγκρατήσω μια εκ των θεμελιωδέστερων διαπιστώσεων του συγγραφέα στο βιβλίο, η οποία ήταν και εξακολουθεί να είναι στήριγμα και φάρος της ζωής μου. Ο Tolle στην “Δύναμη του Τώρα” αναφέρεται ξεκάθαρα στην έννοια της ταύτισής με έννοιες, πρόσωπα και καταστάσεις, τα οποία ουσιαστικά δεν σχετίζονται με την βαθύτερη πνευματική μας ουσία αλλά τείνουν να γίνουν βιωματική μας πεποίθηση ότι είμαστε ένα με αυτά.

Τίθεται λοιπόν το βασικό ερώτημα, με ποιες έννοιες, πρόσωπα και καταστάσεις μπορεί ένας άνθρωπος να αποκτήσει ταύτιση και γιατί είναι τόσο σημαντικό να εργάζεται καθημερινώς προς την απεμπλοκή του από αυτές τις ταυτίσεις;

Για τους περισσότερους ανθρώπους η κατάσταση της ταύτισης είναι μια μακρόχρονη και “ύπουλη” διαδικασία, η οποία εγκαθιδρύεται στο υποσυνείδητο αρχικώς και σταδιακά και στο συνειδητό και αφορά συνήθως τις ακόλουθες θεματικές κατηγορίες:

  • Σώμα, σωματική ρώμη και υγεία και εμφανισιακά χαρακτηριστικά
  • Επάγγελμα
  • Χρήμα
  • Εξουσία
  • Σχέσεις και οικογένεια
  • Συγγενείς και φίλοι
  • Ιδεολογίες πολιτικού, θρησκευτικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου
  • Άλλες μορφές Εγώ με κύριες την επιθυμία, την ηδονή, τον θυμό, την θλίψη, την ζήλεια, τον φθόνο και μια σειρά από εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες άλλες παραλλαγές του Εγώ.

Όπου και να κοιτάξει κανείς στην ανθρώπινη ιστορία συναντά ανθρώπους βαθιά προσκολλημένους στις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές και γενικότερα πολιτιστικές συγκυρίες και συνθήκες της εκάστοτε εποχής. Ο πολιτισμός είναι σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης επίγειας παρουσίας, είναι όμως ανούσιος αν δεν υπάρχει σύνδεσή του με στοιχεία πνευματικότητας και φιλοσοφίας, η οποία με τη σειρά της να συνδέεται άμεσα με την αυτογνωσιακή αναζήτηση. Ο ελιτίστικος πολιτισμός ή ο πολιτισμός ως μέσο επίδειξης θεωρητικής ανωτερότητας ατόμων ή λαών είναι μια έννοια διεστραμμένη αλλά δυστυχώς πολύ συχνά υπαρκτή σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και της ανθρώπινης ιστορίας.

Βλέπω παντού σχέσεις συναισθηματικού περιεχομένου και σχέσεις τύπου αποκλειστικά δούναι και λαβείν. Σε αγαπώ μόνο επειδή με αγαπάς κι εσύ. Σου προσφέρω κάλυψη και στήριξη μόνο επειδή με στηρίζεις και εσύ. Το Εγώ σου και το Εγώ μου αλληλοδιαπλέκονται και αλληλοτροφοδοτούνται με έναν μυστικό και ανομολόγητο τρόπο. Αρκεί όμως αυτή η αλληλοδιαπλοκή των Εγώ των ανθρώπων για να διαιωνίζει την πνευματική τους τύφλωση και την αιθεροβάμονα νοοτροπία των πολλών.

Βλέπω τέλος μια ποικιλία από ανεξάντλητες μορφές ρόλων τους οποίους αναλαμβάνουν οι άνθρωποι σε βαθμό απόλυτης ταύτισης, σε βαθμό στον οποίο το πρόσωπο και ο ρόλος γίνονται ένα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι θάβουν τον ψυχισμό και το ενεργό τους πνεύμα κάτω από τους ρόλους και λησμονούν ότι επιτελούν απλώς λειτουργίες.

Συναντώ με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα ανθρώπους σκυθρωπούς και εξουθενωμένους ψυχικά, συντεθλιμμένους από τους ρυθμούς της καθημερινότητας και της απάνθρωπης ζωής ειδικώς στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πολλοί δείχνουν να είναι τραγικές φιγούρες παραδομένες σε όσα άλλοι αποφάσισαν χωρίς αυτούς για αυτούς. Είναι εύκολο να πει κανείς ότι το πρόβλημα εδράζεται στις οικονομικές και πάσης άλλης φύσεως κρίσεις τις οποίες καλείται να βιώσει ο πληθυσμός της γης. Μα ο κύριος εχθρός είναι εντός μας και ο αγώνας είναι ενάντια σε αυτόν τον εχθρό, που δεν είναι άλλος από των εγωικό εαυτό μας.

Η ζωή για να έχει νόημα οφείλει να έχει δύο βασικά στοιχεία τα οποία να κυριαρχούν στη ροή της. Τα στοιχεία αυτά είναι η υπέρβαση και η αλήθεια. Δεν νοείται αλήθεια χωρίς υπέρβαση και υπέρβαση χωρίς αλήθεια. Η υπέρβαση είναι το κίνητρο αναζήτησης της αλήθειας αλλά ταυτόχρονα και το αποτέλεσμα της βιωματικής προσέγγισής της. Δεν αρκεί να γνωρίζεις την αλήθεια, οφείλεις και να την βιώνεις εμπράκτως μέσω διαδοχικών υπερβάσεων ζωής. Είναι οδυνηρός ο αγώνας αυτός εξ’ορισμού αλλά, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι μόνοδρομος. Όσο νωρίτερα το πάρεις απόφαση και το πετύχεις τόσο το καλύτερο. Εγκλωβισμένος κανείς σε μια παρά φύση κατάσταση (κόντρα στην πραγματική πνευματική φύση του ανθρώπου), είναι καταδικασμένος και συνάμα ευλογημένος να μάχεται κόντρα σε αδυσώπητους δαίμονες. Να κρατά τις δικές του Θερμοπύλες κόντρα σε όλα τα εμπόδια της ανθρώπινης σάρκας, η οποία είναι μια σάρκα επιθυμιών και μια σάρκα της δυαδικότητας του καλού και του κακού.

Ποιός μπορεί όμως στην πράξη να είναι ο μοχλός εκείνος ο οποίος θα μας κινητοποιήσει να ποθήσουμε την αλήθεια και να κυνηγήσουμε την υπέρβαση; Από που πρέπει να πιάσουμε το κουβάρι και να ξαναδούμε λίγο φως; Οι δρόμοι ίσως είναι πολλοί και εξαρτώνται από την ψυχοσύνθεση και την ατομική πορεία του καθενός. Μια κοινή συνιστώσα όλων των ψυχών όμως είναι ο δρόμος και η μέθοδος της αποταύτισης. Η αποταύτιση είναι μια διαδικασία η οποία, άπαξ και ενεργοποιηθεί, δεν αναστέλλεται οριστικά παρά μόνο μετεξελίσσεται. Η αποταύτιση είναι η αποτίναξη του πέπλου της λήθης και συνάμα η ενδυνάμωση μιας λανθάνουσας σε κάθε άνθρωπο πνευματικής υπεραίσθησης. Με την αποταύτιση επιτυγχάνεται η διεύρυνση της συνειδητότητας και η επανασύνδεση του ανθρώπου με την πραγματική του πνευματική πατρίδα.

Η αποταύτιση με τη σειρά της ξεκινά με την ενδοσκόπηση και την προσεκτική βαθιά αυτογνωσιακή παρατήρηση. Βγαίνοντας για λίγο από το σώμα μας και τις λοιπές ταυτίσεις μας, θέτουμε το απλό ερώτημα. Εφόσον παρατηρώ εμένα, σίγουρα η ουσία μου δεν είναι αυτό που ονομάζω “Εγώ” στην επίγεια πραγματικότητα. Για να υπάρχω ως παρατηρητής του σώματός μου και του ψυχισμού μου αυτό σημαίνει ότι είμαι κάτι πολύ περισσότερο από το υλικό και ενεργειακό μου υπόστρωμα. Το κλειδί της αποταύτισης είναι η βαθιά συνειδητοποίηση ότι ο παρατηρούμενος και ο παρατηρητής είναι διαφορετικές οντότητες. Τίθεται το ερώτημα λοιπόν “Ποιός είναι αυτός που παρατηρεί; Και ποιός είναι αυτός που παρατηρείται;”

Δεν είμαστε το στόμα, η μύτη, τα μάτια, τα αυτιά μας, δεν είμαστε τα σπλάχνα μας, τα οστά μας, τα αγγεία και το αίμα μας, δεν είμαστε τα όργανά μας, οι ιστοί μας, δεν είμαστε τα κύτταρά μας, δεν είμαστε το γενετικό υλικό μας. Κατ’επέκταση δεν είμαστε το σώμα μας. Αλλά δεν είμαστε ούτε μεμονωμένα τα ενδιάμεσα στρώματα (αιθερικό σώμα, αστρικό σώμα και συναισθήματα, ούτε μόνο ψυχή, ούτε μόνο νους και νοητικό σώμα). Γιαυτό και στο φυσικό θάνατο διαλυόμαστε από αυτά τα προσωρινά από τα οποία συντεθήκαμε και μένει η ψυχή και τελικώς το καθαρό πνεύμα.

Ποιοί είμαστε τελικά; Είμαστε Ουράνιοι άνθρωποι, παγιδευμένοι στον κόσμο της ύλης και της ενέργειας. Είμαστε καθαρό πνεύμα το οποίοι εγκλωβίστηκε σε μια εικονική πραγματικότητα.

Νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι όσο μεγαλώνουμε τόσο κατακτούμε και υψηλότερες κορυφές γνώσης. Έχουμε εξορθολογήσει κάθε πτυχή της ζωής μας και πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη λογική των πέντε αισθήσεων και οι παράμετροι της πολύπλοκης νοητικά και συναισθηματικά ζωής μας είναι τα μοναδικά στοιχεία που υφίστανται στην ύπαρξη. Αυτή είναι όμως η μεγάλη πλάνη μας. Και η πλάνη αυτή για να αρχίσει να διαλύεται προϋποθέτει επιστροφή μας σε καταστάσεις με μικρότερα ψυχολογικά τοξικά φορτία και μεγαλύτερη καθαρότητα ψυχής. Έτσι ώστε να μπορούμε να “δούμε” λίγο πιο καθαρά το τι πραγματικά συμβαίνει.

Ανηφορίζοντας μια αγαπημένη διαδρομή προς τον βόρειο Υμηττό ένα κρύο βράδυ του Νοεμβρίου κοιτώ τα αναμμένα φώτα της μεγαλούπολης και εκείνη ακριβώς την ήσυχη στιγμή αντιλαμβάνομαι πλήρως την ταπεινότητα της απειροελάχιστης ύπαρξής μου. Αυτό όμως δεν με θλίβει διότι συναισθάνομαι ταυτόχρονα ότι αυτή η ταπεινότητα συνυπάρχει με ένα μυστικό και ιερό μεγαλείο του πνεύματός εντός μου. Γνωρίζω πλέον καθαρά ότι η αποφόρτιση των βασάνων της ψυχής μου περνά μέσα από τον ακανθώδη αλλά ψυχωφελή δρόμο της αποταύτισης. Και γνωρίζω επίσης ότι η αίσθηση της εσωτερικής ειρήνης η οποία κατακτάται με τη συνειδητή αποταύτιση από το Εγώ είναι ένα απερίγραπτο βίωμα, το οποίο κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει το δικαίωμα αλλά και το ιερό καθήκον να επιδιώξει.

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr

Comments are closed.