Η επιλογή προϋποθέτει συνειδητότητα, έναν υψηλό βαθμό συνειδητότητας. Η επιλογή ξεκινάει την στιγμή που αποταυτίζεσαι από τον Νου σου και τα δεσμευτικά μοτίβα του, την στιγμή που γίνεσαι παρών στο Τώρα.
Μέχρι να φτάσεις σε αυτό το σημείο, είσαι αναίσθητος σε πνευματικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι είσαι προδιαθετημένος να σκέφτεσαι, να αισθάνεσαι και να ενεργείς με συγκεκριμένους τρόπους, με βάση την κατάσταση του Νου σου.
Κανείς δεν επιλέγει την δυσλειτουργία, την σύγκρουση, τον πόνο συνειδητά. Κανείς δεν επιλέγει την παράνοια. Αυτές οι καταστάσεις συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχει αρκετή δόση παρουσίας μέσα σου για να διαλύσει το παρελθόν, αρκετή δόση φωτός για να διαλύσει το σκότος. Δεν είσαι πλήρως στο εδώ και Τώρα. Δεν έχεις ξυπνήσει πλήρως ακόμα. Εν τω μεταξύ, ο διαμορφωμένος Νους σου “τρέχει” την ζωή σου.
Παρομοίως, αν είσαι ένας από τους πολλούς ανθρώπους που έχουν κάποιο θέμα με τους γονείς τους, αν ακόμα κρατάς μέσα σου πίκρα και απογοήτευση για κάτι που έκαναν ή για κάτι που δεν έκαναν, τότε πιστεύεις ακόμα ότι είχαν επιλογή, ότι μπορούσαν να έχουν ενεργήσει διαφορετικά. Πάντα υπάρχει η εντύπωση ότι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν επιλογή, αλλά αυτό δυστυχώς είναι μια ψευδαίσθηση. Όσο ο Νους σου με τα διαμορφωμένα μοτίβα του κυβερνά τη ζωή σου, όσο είσαι ο Νους σου, τι επιλογές έχεις πραγματικά; Καμία. Δεν είσαι καν εδώ. Η κατάσταση ύπαρξης στην οποία ταυτίζεσαι με τον Νου σου είναι πολύ δυσλειτουργική. Είναι μια μορφή παράνοιας.
Σχεδόν κάθε άνθρωπος υποφέρει από αυτή την ανομολόγητη ασθένεια σε διαφορετικούς βαθμούς ο καθένας. Την στιγμή ακριβώς που θα κάνεις αυτή τη διαπίστωση, δεν μπορεί να υπάρξει πλέον καμία πικρία ή απογοήτευση. Πώς είναι δυνατόν να νιώθεις πικρία ή απογοήτευση για την ασθένεια κάποιου; Η μόνη κατάλληλη και φυσική αντίδραση είναι η συμπόνοια.
Αν η ζωή σου κυβερνάται από τον Νου σου, παρόλο που δεν έχεις στην πράξη καμία επιλογή, θα χρειαστεί και πάλι να υποστείς τις συνέπειες της ασυνειδητότητάς σου και θα προκαλέσεις περισσότερο πόνο στον εαυτό σου και στους γύρω σου. Θα χρειαστεί να υπομείνεις την ενόχληση του φόβου, των εσωτερικών και εξωτερικών συγκρούσεων, των προβλημάτων και του πόνου, ψυχικού και σωματικού. Και τελικά ο πόνος σου θα γίνει ταυτόχρονα και το μέσο σωτηρίας σου, το οποίο θα σε οδηγήσει εκτός της ασυνείδητης κατάστασής σου.
Δεν μπορείς να συγχωρήσεις πραγματικά τον εαυτό σου ή τους άλλους όσο δημιουργείς την αίσθηση του εαυτού σου με βάση το παρελθόν. Μόνο έχοντας πρόσβαση στην δύναμη του Τώρα, η οποία είναι η δική σου πραγματική δύναμη, μπορεί να υπάρξει ουσιαστική συγχώρεση. Η συγχώρεση είναι μια πράξη που ακυρώνει την διανοητική ισχύ του παρελθόντος και συνειδητοποιείς σε βαθύ επίπεδο ότι τίποτα από όσα έκανες ή από όσα σου έκαναν θα μπορούσε να αγγίξει έστω και στο ελάχιστο την ακτινοβολούσα ουσία αυτού που πραγματικά είσαι.
Όταν παραδίδεσαι σε αυτό που Είναι (στο εδώ και τώρα) και έτσι γίνεσαι πλήρως παρών στην άχρονη στιγμή, το παρελθόν σταματά να έχει οποιαδήποτε επίδραση πάνω σου. Δεν το χρειάζεσαι πλέον. Η πλήρης παρουσία και αφοσίωσή σου στο Τώρα είναι το κλειδί.
Και επειδή κάθε πράξη αντίστασης στην παρούσα στιγμή είναι αδιαχώριστη από τον Νου, η εγκατάλειψη της αντίστασης (η παράδοση) είναι το τέλος του Νου ως του κυρίου της ζωής σου, ως μιας οντότητας που προσποιείται ότι είναι εσύ αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ψεύτικος θεός. Τη στιγμή της προσωπικής σου παράδοσης στο Τώρα, κάθε διάθεση κριτικής και αρνητικότητας διαλύεται.
Το βασίλειο του Θεού, που μέχρι τώρα παρεμποδιζόταν από τον Νου, πλέον γίνεται ορατό, εμφανίζεται μπροστά σου.
Ξαφνικά αρχίζεις να βιώνεις μια πολύ μεγάλη σε έκταση και ένταση ηρεμία, μια απύθμενου βάθους εσωτερική ειρήνη.
Και μέσα σε αυτή την εσωτερική ειρήνη, υπάρχει μεγάλη χαρά.
Και μέσα στην χαρά υπάρχει αγάπη.
Και στον πιο βαθύ πυρήνα της αγάπης αυτής, υπάρχει το Ιερό, το ανείπωτο, το άπειρο, αυτό που δεν μπορεί να ονομαστεί, παρά μόνο να βιωθεί.
Η δύναμη της επιλογής και της συγχώρεσης
Μετάφραση από απόσπασμα του βιβλίου “Practising the Power of Now” του συγγραφέα Eckhart Tolle.
