Ημερολόγιο αυτογνωσίας
- Ημερολόγιο αυτογνωσίας

Ημερολόγιο 17 Ιουνίου 2020

Περιμένοντας σε μια μακρά ουρά για να εξυπηρετηθώ από δημόσιο οργανισμό. Υπομένω όπως και ο υπόλοιπος κόσμος την ταλαιπωρία και τα παρεπόμενα του γραφειοκρατικού υδροκεφαλισμού μιας χώρας η οποία θα μπορούσε να είναι τιτάνας αλλά επέλεξε διαχρονικά να είναι ένας υπνωτισμένος δούλος των μεγάλων παγκόσμιων αφεντάδων.

Αναλογίζομαι τα όσα ερευνώ, μελετώ και μαθαίνω για τους μεταθανάτιους κόσμους. Για τον καθένα υπάρχει μια εκδοχή η οποία μιλά πειστικότερα στο νου και στην καρδιά του με βάση την διαίσθησή και τα πνευματικά βιώματα. Τα οποία πνευματικά βιώματα βέβαια για να υπάρξουν, πρέπει να προϋπάρχει μια “μαγιά” στην ψυχή αλλά και η ακατανίκητη επιθυμία για προσέγγιση των πνευματικών ζητημάτων και διαστάσεων.

Οποιο δόγμα η κοσμοθεωρία ή φιλοσοφία και να ασπάζεται κάνεις, παραμένει γεγονός ότι πέραν των αισθητών μερών του υλικού και ενεργειακού σύμπαντος υπάρχουν και μη αισθητά μέρη και διαστάσεις. Το αν κάποιοι θέλουν να εθελοτυφλουν ως προς αυτό θεωρώντας ότι το σύνολο της ύπαρξης περιορίζεται μόνο από τις πέντε αισθήσεις μας είναι δικό τους πρόβλημα. Και έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή κάθε συνειδητοποιημένου ανθρώπου κατά την οποία αντιλαμβάνεται ότι τα της ψυχής και του πνεύματος ζητήματα είναι πολύ πιο σοβαρά και σημαντικά από αυτά της ύλης και της ενέργειας και ότι κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να τους δώσουμε την προσοχή και τη σημασία που τους αξιζει.

Όσο όμως και να συζητάμε θεωρητικά μέσα μας και έξω μας για τα ζητήματα αυτά, η “κρίση” και αξιολόγηση του καθενός μας για το πού βρισκόμαστε πνευματικά ανά πάσα στιγμή πραγματοποιείται μέσα από απλά κριτήρια στο εδώ και τώρα.

Ένα από τα βασικότερα αυτά κριτήρια είναι το επίπεδο αυτογνωσιακης συνειδητότητας μας, δηλαδή να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αντιλαμβανόμαστε πλήρως και με πλήρη λεπτομέρεια και ακρίβεια το τι σκεφτόμαστε, τι αισθανόμαστε και πώς αντιδρούμε στα γεγονότα που συμβαίνουν εκτός μας και εντός μας. Κοινώς να μπορούμε να κοιτάμε κατά πρόσωπο τις μυριάδες εμφανίσεις του Εγώ μας στην παρούσα στιγμή, να μην τις καλοπιάνουμε, να μην τις βάζουμε κάτω από το χαλάκι ούτε να τις χρωματίζουμε ως θετικές η αρνητικές.

Ένα ακόμα θεμελιώδες στοιχείο-κριτήριο για την ανά πάσα στιγμή κατάσταση της συνειδητότητας μας είναι η ποιότητα της αναπνοής μας. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας οι περισσότεροι θα διαπιστώσουμε ότι η αναπνοή μας κατά τη διάρκεια της ημέρας (και πολύ συχνά καθόλη τη διάρκεια της ημέρας) είναι ρηχή, σύντομη, ακανόνιστη και αυτό με τη σειρά του επιφέρει μυϊκή σύσφιξη, υπολειτουργία των κυττάρων και των ιστών μέσα από έναν σύνθετο ορμονικό μηχανισμό που τροφοδοτείται από την κοφτή αναπνοή και το στρες. Σε αυτό το σημείο έγκειται η βασικότερη ίσως ενέργεια που μπορούμε να κάνουμε για την εξισορρόπηση της κατάστασης ύπαρξης στην οποία βρισκόμαστε και η ενέργεια αυτή είναι οι συνειδητές ασκήσεις αναπνοής και συγκέντρωσης.

Την επόμενη φορά που θα έρθουμε αντιμέτωποι με κάποια αόρατη επίθεση του Εγώ μας, είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να αναλογιστούμε πιο συνειδητά και με περισσότερη προσήλωση τα παραπάνω σημεία.

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr