Περπατώντας στο μεγάλο πάρκο της περιοχής αυθορμήτως με κατέκλυσαν σκέψεις σχετικά με το ίδιο το περπάτημα και τις ευεργετικές του προσφορές στον άνθρωπο. Το περπάτημα που έχει καθιερωθεί στη ζωή πολλών ανθρώπων ως συνήθεια αλλά και έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι μετά το κολύμπι είναι η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη άσκηση για το ανθρώπινο σώμα.
Η συνεισφορά του περπατήματος στον άνθρωπο έγκειται σε δύο βασικούς άξονες:
- Διδάσκει τον ασκούμενο ότι τα αποτελέσματα του αγώνα και της προσπάθειας απαιτούν υπομονή, προσήλωση και επιμονή στον στόχο. Δεν φαίνονται αμέσως, δεν είναι για τους πολλούς, δεν προκύπτουν με λύσεις ήσσονος προσπάθειας. Αντιθέτως θέλουν κόπο, μόχθο, πόνο, προσπάθεια και προπαντώς επιμονή μέχρι τέλους. Αυτό είναι απολύτως επιβεβαιώσιμο στο περπάτημα, κατά τη διάρκεια του οποίου για να πετύχεις αποτελέσματα στην υγεία του σώματος αλλά και στην συνολική ψυχοσυναισθηματική κατάσταση απαιτούνται πρώτον μεγάλο διάστημα τακτικής άσκησης και δεύτερον πολύωρη προσπάθεια. Τα αποτελέσματα δεν θα εμφανιστούν ούτε στα πρώτα δέκα ούτε στα πρώτα είκοσι λεπτά της άσκησης. Θα αρχίσουν να γίνονται όμως ορατά μετά το πρώτο μισάωρο και όσο πλησιάζεις με δυναμικό βάδισμα σταθερού ρυθμού περίπου στη διάρκεια μιας ώρας. Τότε αρχίζεις να νιώθεις τους ρυθμούς του σώματός σου να μπαίνουν σε αυτό που σε όρους μηχανικής θα λέγαμε “ρελαντί” και θα αρχίσεις να βιώνεις μια πολύ διαφορετική κατάσταση από ό,τι πριν, χάριν τόσο στις ορμόνες που εκκρίνονται από τους αδένες στο αίμα σου όσο και από την επίτευξη ηρεμίας στην πνευματική σου κατάσταση.
- Το περπάτημα είναι άριστο μέσο για να βιώσει κανείς διαλογισμικής ποιότητας στιγμές στην καθημερινότητά του. Η επαληθευμένη πλέον διαδικασία του αυτογνωσιακού ταξιδιού αποτελείται από τρία βασικά στάδια. Πρώτον, την κένωση του νου από έννοιες, σκέψεις, λογισμούς. Δεύτερον, την προσήλωση στην αναπνοή και το νοερό ταξίδι των εισπνοών και εκπνοών προς και από τις δομές και τα οργανικά συστήματα του σώματος. Τρίτον, το νοερό ταξίδι στο εσώτερο σώμα, που είναι το σημείο επαφής των κυτταρικών ιστών του γήινου υλικού σώματος με το αιθερικό σώμα (και με άλλα επίπεδα σωμάτων που τείνουν να αγγίξουν το ανώτερο πνευματικό). Στη διάρκεια του περπατήματος λοιπόν συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για επίτευξη στην πράξη του διαλογισμού και της νοεράς προσευχής και κατά συνέπεια για επίτευξη πνευματικής γαλήνης. Η πνευματική γαλήνη, η εσωτερική ειρήνη είναι η βασικότερη προϋπόθεση για το ταξίδι της αυτογνωσίας που είναι το σημαντικότερο ταξίδι της ζωής κάθε ανθρώπου στη γη.
