Ημερολόγιο αυτογνωσίας
- Εσχατολογία και μεταθανάτια πορεία, Ημερολόγιο αυτογνωσίας, Θεολογία, Πνευματικότητα, Φιλοσοφία

Ημερολόγιο 10 Οκτ 2022

Ξέρω ότι τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές με βλέπεις. Ξέρω ότι για πρώτη φορά με νιώθεις απολύτως και ότι η συνειδητότητά σου διαπερνά πέρα για πέρα το είναι μου.

Δεν μπορώ να μην γράψω λίγα λόγια, ορμώμενος από τα συναισθήματα αλλά και από τον στοχασμό πάνω στον θάνατο. Αυτόν τον τόσο μακάβριο και τρομερό, τον γεμάτο συναισθήματα και πένθος αλλά και τον μυστήριο και αψηλάφητο, τον μεγάλο άγνωστο στις ψυχές των επίγειων ανθρώπων. Ο θάνατος είναι μια μετάβαση, από την επίγεια και ορατή στην επουράνια και μη ορατή παρουσία. Είναι η οριστική αποσύνδεση της ψυχής από το υλικό σώμα και η σταδιακή ανέλιξή της με την ελπίδα να επανενωθεί με την αρχική της πνευματική Πατρίδα. Η ώρα του θανάτου και οι αμέσως επόμενες σαράντα ημέρες στο υλικό πεδίο είναι η μεγάλη ώρα του κάθε ανθρώπου.

Αφήνεις πίσω μια ζωή γεμάτη παραστάσεις, συναισθήματα, χαρές, βάσανα και πόνο. Αφήνεις πίσω ενοχές και συναισθηματική πικρία, αγώνες του σώματος και της ψυχής, οικογενειακά βιώματα και εποχές δύσκολες, οι οποίες σφυρηλάτησαν χαρακτήρα αλλά και άφησαν πληγές. Αφήνεις μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις. Η αγκαλιά της ιδιαίτερης πατρίδας σου, της τόσο αγαπημένης σου Πλαταριάς, σε υποδέχεται με Αγάπη, φιλόξενα και στοργικά. Τώρα πια, απαλλαγμένος από τις πληγές αυτές και τώρα που πλέον όλες οι επίγειες πλάνες διαλύονται και μπορείς να δεις την μεγάλη εικόνα της ζωής και της ύπαρξης, επιχειρείς μια δύσκολη αλλά ελπιδοφόρα μετάβαση στο επέκεινα.

Στον κόσμο των υλικών ανθρώπων δεν πεθαίνεις όσο δεν σε ξεχνάμε. Το έργο σου και το όραμά σου για την διαφύλαξη της ιερότητας της παράδοσης είναι και θα παραμείνει ζωντανό. Εμείς βάζουμε το ελάχιστο λιθαράκι μας προς την κατεύθυνση της διαφύλαξης της πνευματικής σου παρακαταθήκης, η οποία είναι μια σημαντική συμβολή στην παράδοση της ιδιαίτερής σου πατρίδας και της Ελλάδος συνολικότερα. Μέσω της ιστοσελίδας σου θα διαφυλαχθεί και θα γίνει ευρύτερα γνωστό το ψηφιακό σου αρχείο με όλη σου την λαογραφική έρευνα και το συγγραφικό σου έργο. Είθε αυτό να αποτελέσει ένα μέσο παράδοσης της πνευματικής κληρονομιάς σου και των πολιτισμικών αξιών του τόπου μας στις γενιές που θα έρθουν. Είθε αυτά για τα οποία πόνεσες και μόχθησες να αποτελέσουν ορόσημα για την διαπαιδαγώγηση των νέων και για να μάθουν τα εγγόνια σου και οι επόμενες γενεές ποιός ήσουν και ποιό ήταν το δικό σου λιθαράκι στην πολιτισμική ιστορία και στις αξίες αυτού του τόπου.

Ήσουν απλός, ήσουν ευαίσθητος, ήσουν καθαρός, ήσουν ένας ακέραιος άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την συνάντησή μας στο καφενείο Ολύμπιον στο Μετς, τότε που «συναντηθήκαμε» ίσως για πρώτη φορά σε τόσο βάθος πνευματικά. Τότε που μου είπες ότι μπόρεσα για λίγο να γίνω ο προσωπικός σου ψυχαναλυτής. Τότε που, εκτός από τα πήλινα μάτια μας, δεθήκαμε και με τα μάτια της ψυχής και κοιτάξαμε μέσα μας. Δεν θα ξεχάσω επίσης ποτέ τη φράση σου «Στέφανε, στη ζωή μου δεν νίκησα αλλά και δεν νικήθηκα». Η φράση αυτή θα είναι οδηγός και για τη δική μου ζωή, στην ατελεύτητη αναζήτηση του μέτρου, ως μέσο ψηλάφισης της πνευματικής γαλήνης εν μέσω της πλανεμένης κατά τα άλλα ανθρώπινης ζωής και συμπεριφοράς. Θα είναι ο οδηγός μου σε μια πορεία αντίστασης απέναντι στους πειρασμούς και στον αόρατο πόλεμο που διεξάγεται εντός μας μέχρι την τελευταία μας αναπνοή.

Τις τελευταίες στιγμές, πριν η ψυχή σου αφήσει το σώμα σου, έβαλα να παίζουν αναστάσιμοι βυζαντινοί ύμνοι και κάπου εκεί ανάμεσα στους ύμνους ακούστηκε και το ηπειρώτικο μοιρολόι του Πετρολούκα Χαλκιά. Το μοιρολόι το τόσο αγαπημένο σου, το πνευματικής δύναμης και συμβολισμού, μια εκ βάθους ψυχής δέηση προς τον πνευματικό μας Πατέρα, ξεπερνά κατά πολύ τα όρια ενός απλού παραδοσιακού άσματος και μας συνδέει με το αιώνιο, το άχρονο, το κατανυκτικό και το άφθαρτο μέρος εντός μας. Το ηπειρώτικο μοιρολόι, σαν άλλο εργαλείο πνευματικής σύνδεσης, μας βοηθά να μεταβούμε ακαριαία σε άλλη μήκη και πλάτη συνειδητότητας. Αυτό το μοιρολόι, πατέρα, το οποίο κάθε φορά που ακούγαμε και τα βλέμματά μας συναντιούνταν, δακρύζαμε αμέσως.

Το ημερολόγιο του συμβατικού ανθρώπινου χρόνου έγραφε 10 Οκτωβρίου 2022. Συμβατική ώρα 15.27. Συμβατική ηλικία 78 έτη. Τώρα όμως οι συμβάσεις πια τέλειωσαν. Τώρα ήρθε η μεγάλη ώρα για σένα. Τώρα ήρθε η μετάβαση από την απατηλή στην όντως Ζωή. Με τον στοχασμό αυτό και με την βεβαιότητα της παρουσίας του Θεού Πατέρα στο εδώ και τώρα της ύπαρξής μας, μπορώ με σιγουριά να σου ψιθυρίσω ότι «Η όντως ζωή τώρα αρχίζει«. Τώρα μένει να κάνεις συγκροτημένος και ατάραχος το ταξίδι προς την Θεία Κοινωνία των Αγγέλων και των Ουρανίων Ανθρώπων. Καλό κατευόδιο πατέρα. Προχώρα με το κεφάλι ψηλά και μην λυγίσεις. Ο Θεός μεθ’ημών εστί.


Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται. Ὥσπερ γὰρ ὁ Πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ· οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ Υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστί. Μή θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα, ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. Οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ οὐδέν. Καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός.

Ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, ὁ τὸν θάνατον καταπατήσας, τὸν δὲ διάβολον καταργήσας καὶ ζωὴν τῷ κόσμῳ σου δωρησάμενος· αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου Χρήστου, ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός. Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ᾿ αὐτοῦ πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις· ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια.

Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου Χρήστου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr