Στοχασμοί
Από σήμερα ξεκινά μια νέα υποενότητα στο ημερολόγιο αυτογνωσίας με νοηματικό τίτλο “στοχασμοί“. Η υποενότητα αυτή θα περιλαμβάνει την αποτύπωση σε γραπτό λόγο σύντομων σκέψεων και προβληματισμών. Όταν οι σκέψεις και οι προβληματισμοί δεν παραμένουν άγονα ως αποκλειστικώς ξύλινες νοητικές κατασκευές αλλά αποτελούν το εφαλτήριο για μια διεισδυτικότερη ματιά στα υπαρξιακά ζητήματα και λειτουργούν ως το υπόστρωμα για ένα μικρό βήμα συνειδητότητας, τότε μπορούμε να καλούμε τις λέξεις αυτές και τους προβληματισμούς ως “στοχασμούς“, ως δηλαδή σκέψεις και νοήματα τα οποία δείχνουν προς κάποιο αυτογνωσιακό στόχο.
Κάθε αυθόρμητος στοχασμός θα φιλοξενείται εδώ. Και εύχομαι να μπορέσουν πολλοί αναγνώστες να συντονιστούν με τους στοχασμούς αυτούς και ο συντονισμός αυτός να πυροδοτεί κάθε φορά ανεπαίσθητες και απροσδιόριστες μεν, μη αναστρέψιμες και ψυχωφελείς δε εσωτερικές διεργασίες.
Στοχασμοί – 18 Δεκ 2022
Όταν νιώθει ο άνθρωπος ότι του λείπει ο καρδιακός λόγος στις διαπροσωπικές σχέσεις, ποια είναι η ενδεδειγμένη στάση ζωής και ο τρόπος δράσης; Μπορεί η απάντηση να είναι η υπομονή και η σιωπή; Η αναζήτηση της παρουσίας του Θεού μέσα στη ζωντανή σιωπή του, συχνά δεν δίνει αίσθημα πλήρωσης στην ψυχή. Ενώ σε ένα δύσκολο γεγονός ή σε μια δοκιμασία, ωθούμαστε σχεδόν αυθορμήτως σε ενδυνάμωση της βιωματικής πίστης.
Είναι τελικώς αυτά τα ερωτήματα της ψυχής του ανθρώπου μια καθαρά ψυχολογικού τύπου αίσθηση ελλειμματικότητας και αντιδράσεις του εγωικού μας εαυτού; Ή μήπως εδράζονται σε ένα βαθμό και στην ουσιωδέστερη συναίσθηση της ελλειμματικότητάς μας σε οντολογικό και υπαρξιακό επίπεδο; Μπορεί να είναι παράλληλα τρόπον τινά μια έκφραση της νοσταλγίας μας και του μη εκφράσιμου πόθου μας για την επιστροφή στην πατρίδα;
