Κάτι με ωθεί να γράψω για μια ακόμα φορά. Έστω δυο γραμμές. Αλλά υπάρχει αδήριτη ανάγκη. Η ανάγκη ωθείται από μια βαθύτερη υποσυνείδητη επιθυμία. Πολλά από όσα μας συμβαίνουν και πολλές από τις πράξεις μας δεν γίνονται με συνειδητό τρόπο. Για την ακρίβεια αυτό συμβαίνει με την πλειοψηφία της δράσης του μέσου ανθρώπου. Όλα όσα συμβαίνουν, ακόμα και αυτά που εμείς στο νου μας βαφτίζουμε “στιγμές συνειδητότητας” ίσως να είναι μια τάση που προέρχεται από τα βάθη της μεταφυσικής μας υπόστασης. Ίσως από το αιθερικό πεδίο, από το αστρικό πεδίο ή και από το ψυχικό μας σώμα. Νομίζουμε ότι μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα με την νοητική λειτουργία του κατώτερου νοητικού μας σώματος, αλλά προφανώς αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση.
Η παλινδρόμηση και η ταλάντωση μεταξύ 80% καταστάσεων έλλειψης συνειδητότητας και 20% ακτίνων φωτός με οδηγεί για μια ακόμα φορά στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν τάσεις, ροπές και δυνάμεις εντός μας οι οποίες, αν τις αφήσουμε στο έλεος των Εγωικών δυνάμεων, συνεχίζουν αενάως να ενδυναμώνονται και να επιχειρούν κατά της πνευματικής μας αυτονομίας. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος και άλλη λύση από την αυτοπαρατήρηση και την καθημερινή αναζήτηση της εσωτερικής σιωπής και της ενδοσκόπησης. Πρέπει να το ποθείς αυτό, να το αποζητάς με όλα τα κύτταρα του βιολογικού σου σώματος και με όλη την υπόσταση των υπολείπων μεταφυσικών σου σωμάτων. Αν δεν το αποζητάς με τόση θέρμη, πάντα θα το τοποθετείς στα δευτερότριτα των επιλογών της ζωής σου. Και κατά συνέπεια πάντα θα νιώθεις ψυχικά “πεινασμένος”. Πάντα θα νιώθεις ότι κάτι λείπει. Πάντα θα νιώθεις την σιωπηρή αλλά σταδιακώς αυξανόμενη και ενοχλητική δραστηριότητα των λογισμών σου.
Όταν έρθει μια έκλαμψη σε στιγμή συνειδητότητας, αντιλαμβάνεσαι με ένταση πόσο επιβαρυντικά είναι όλα όσα σκέφτεσαι και όλα όσα κάνεις (ή δεν κάνεις) για την ψυχική και σωματική σου υγεία. Γιαυτό δες τον εαυτό σου κατάματα, παρατήρησε και την τελευταία λεπτομέρεια, κατάγραψε, εκφράσου, μοιράσου, διώξε, προχώρα παρακάτω. Ποτέ όμως μην ξεχνάς την φυλακή σου που είναι το υλικό σου σώμα και οι λογισμοί σου. Ανάδειξε με θάρρος τα σκοτάδια της ασυνειδητότητάς σου και προσκάλεσε περισσότερη συνειδητότητα σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε στιγμή. Να έχεις νοερή επαφή με τον ανώτερό σου πνευματικό εαυτό και με την Πηγή στην οποία ανήκεις. Βγες από το κουτί, σπάσε το ταβάνι, βγες στην επιφάνεια της θάλασσας μετά από μια μεγάλη βουτιά χωρίς ανάσα και οραματίσου τις ανώτερες διαστάσεις συνειδητότητας που είναι πάντα εδώ αλλά τις οποίες οι 5 αισθήσεις σου δεν σε αφήνουν να συνειδητοποιήσεις.
Αγαπητό μου ημερολόγιο… Σε ευχαριστώ που υπάρχεις…
