απάτητη γη
- Ημερολόγιο αυτογνωσίας, Μαθήματα ζωής, Πνευματικότητα

Απάτητη γη

Αναμνήσεις

Όταν ήμουν μικρός, στα προεφηβικά, εφηβικά και μετεφηβικά χρόνια, θυμάμαι πάντα να αναμένω κάθε καλοκαίρι να έρθει με ιδιαίτερη προσμονή ώστε να μπορέσω να κάνω το καθιερωμένο ταξίδι στις πηγές του ποταμού Αχέροντα. Κοντά στην πάτρια γη της Ηπείρου, ο Αχέροντας είναι κοιτίδα απείρου φυσικού κάλλους και τόπος στον οποίο συνυπάρχουν η πεδιάδα, ο ποταμός, το βουνό και η θάλασσα. Φιλοξενώντας ποικίλλους υδροβιότοπους και διαθέτοντας ισχυρούς δεσμούς με την ιστορία και την αρχαία μυθολογία του τόπου μας, ο Αχέροντας είναι αδιαμφηβήτητα ένα από τα ομορφότερα και σπανιότερα διαμάντια της ελληνικής γης. Ήταν και είναι σίγουρα μονάκριβο διαμάντι στην καρδιά μου.

Περίμενα τα καλοκαίρια του Αχέροντα κυρίως διότι κάθε χρόνο επεδίωκα να ανακαλύψω και ένα νέο μέρος το οποίο δεν είχα ήδη επισκεφθεί. Μια κρυμμένη γωνιά στο φαράγγι του με πλούσιο ορμητικό νερό να κυλά στη μέση δύο βουνών. Μια κρυφή μικρή πηγή με νερό να αναβρύζει σε κάποιον βράχο ανάμεσα στις τόσες και τόσες διαθέσιμες πηγές κρυστάλλινου γαλαζοπράσινης αντανάκλασης νερού. Ένα κρυμμένο ξέφωτο στις φυλλωσιές των δέντρων δίπλα στις όχθες του ποταμού όπου ένα αγριοπούλι σμίγει με το ταίρι του. Αναζητούσα πάντα αυτές τις νέες κρυφές γωνιές, τα νέα απάτητητα μέρη του Αχέροντα.

Η αποκορύφωση της αναζήτησής μου για “απάτητη γη” ήρθε ένα καλοκαίρι όταν στα μετεφηβικά χρόνια, με δυναμωμένο επαρκώς σώμα πια, είχα δυνατότητα να μετακινηθώ πέραν του “μεγάλου βράχου”. Ο μεγάλος βράχος ήταν ένας μεγάλος λίθινος όγκος ο οποίος έφραζε το πέρασμα στο φαράγγι του Αχέροντα και ο μόνος τρόπος να το προσπεράσει κανείς ήταν είτε με αναρρίχηση είτε με υποβρύχια κολύμβηση για μερικά δευτερόλεπτα σε μια από τις δύο στενές διόδους εκατέρωθεν του βράχου. Αποφάσισα λοιπόν με τόλμη περισσή να διαλέξω το δρόμο της υποβρύχιας διαδρομής.

Δεν ήταν κάτι τρομακτικό, απλώς ήθελε την τόλμη να κολυμπήσεις για 10 δευτερόλεπτα περίπου υποβρυχίως ώστε να βγεις στην απέναντι άκρη του βράχου. Και όταν το τόλμησα και βγήκα ξανά στην επιφάνεια, η εμπειρία ήταν μοναδική και μαγευτική. Πρώτον και σημαντικότερον, δεν υπήρχε πλέον κανείς περιηγητής στην άλλη μεριά. Ενώ μέχρι το βράχο όλα τα σημεία έσφιζαν από κόσμο και κίνηση από τους επισκέπτες του τοπίου, στην άλλη μεριά του βράχου δεν υπήρχε ανθρώπινη ψυχή. Ήμουν πλέον μόνος, παρέα με γεράκια στον ορίζοντα του ουρανού, πυκνόφυλλα δέντρα και λογιών λογιών ζωντανούς οργανισμούς σε κάθε σημείο της μετέπειτα διαδρομής. Μετά από περίπου 20 λεπτά επιπρόσθετο περπάτημα στο φαράγγι, έφτασα σε ένα σημείο το οποίο με έκανε να ανατριχιάσω. Συνειδητοποιούσα ότι για τα δεδομένα του φαραγγιού είχα φτάσει στο “τέλος”. Το φαράγγι ως οριοθετημένη διαδρομή τερμάτιζε σε έναν μεγάλο όγκο από πέτρες και βότσαλα σε σχηματισμό ενός λοφίσκου. Από κάθε σημείο στη βάση του λοφίσκου αυτού ανάβρυζαν δυνατές ροές νερού, προερχόμενο από τους κρυφούς υδάτινους πόρους του βουνού.

Έτσι την ίδια στιγμή που αυτό το σημείο ήταν ένα τέλος για τα μέχρι τότε δεδομένα μου, συνειδητοποιούσα γεμάτος δέος ότι ταυτοχρόνως ήταν και μια αρχή για δεδομένα τα οποία δεν υπήρχαν μέχρι τότε καν στην διανόησή μου για το μέρος εκείνο. Μια αρχή και ένα τέλος λοιπόν, σε ένα ταξίδι χωρίς αρχή και τέλος. Και όταν τελικώς πήρα την απόφαση να πατήσω πάνω στον λίθινο όγκο που στιβαζόταν στην ρίζα του βουνού, τότε το πάτημα πάνω σε αυτές τις πέτρες με ανατρίχιασε τόσο που κοντοστάθηκα. Αφουγκράστηκα αφενός την εκκωφαντική σιγή της φύσης και προσπάθησα να ακούσω τα ανήκοα μυστικά της. Αναρρίγησα όμως επίσης όταν συνειδητοποίησα ότι οι πέτρες αυτές ίσως να μην είχαν ξαναπατηθεί από ανθρώπινο πόδι, τουλάχιστον όχι εκείνη τη χρονιά :).

Ταξίδια σε απάτητη γη

Όπως ακριβώς και το μοναδικής εμπειρίας περιπατητικό ταξίδι μου στον Αχέροντα, έτσι και τα καθημερινά μου (καθημερινά μας) ταξίδια έχουν την διττότητα εκείνης της εμπερίας. Είναι την ίδια στιγμή το τέλος μιας κατάστασης που ήδη γνωρίζουμε και την ίδια στιγμή η αρχή μιας νέας κατάστασης ύπαρξης την οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε. Το ταξίδι του ανθρώπινου πεπερασμένου υλικού εγκεφάλου στηριζόμενο στον απέραντο και μη πεπερασμένο ανθρώπινο νου, ο οποίος εδράζεται στην ψυχή, η οποία εδράζεται στο πνεύμα, μας οδηγεί σε καταστάσεις μυσταγωγικές και μυστηριακές. Ας θυμηθούμε την ετυμολογική προσέγγιση των λέξεων μύηση και μυστήριο, Σύμφωνα με την ετυμολογία, Μύησις εἶναι η ἐπέκτασις τῆς συνειδήσεως [και η προσέγγιση των θεϊκών όψεων που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος] καί ἐπιτυγχάνεται διά υσταγωγικῆς τελετῆς μέσω Τυπικοῦ, ἐν συνέχειᾳ δέ διά πρακτικῶν ἀσκήσεων ἀποβλεπουσῶν εἰς τήν ἐμπραγμάτον ἐπέκτασιν ταύτης.

Ποιες καταστάσεις μας οδηγούν στην επίγεια ζωή στο να βιώσουμε ένα ταξίδι μακριά και πέραν όσων έχουμε συνηθίσει, να πατήσουμε δηλαδή γη που δεν έχει ξαναπατηθεί από άνθρωπο; Σε κάθε στιγμή και σε κάθε βίωμα υπάρχει κλειδωμένη η υπόσχεση αυτής της μεταμορφωτικής πορείας προς μια απάτητη γη, φθάνει να έχουμε συντονιστεί πνευματικά με αυτό το μήκος κύματος της αναζήτησης της διεύρυνσης της συνειδητότητάς μας.

Οι στίχοι ενός τραγουδιού που έχει ερμηνεύσει ο Χρήστος Θηβαίος με τίτλο “Αν ακούς” λένε τα εξής:

Συλλαβίζω ακόμα το ρυθμό,
αν ακούς, στις μουσικές σου πετώ
Φτάνουν λίγα κάρβουνα-ματιές μια ζωή,
να προσκυνάω δυο στιγμές
Μόνο τα σημάδια του έρωτα αγκαλιάσαμε,
στην καρδιά μια βουτιά δεν αρκεί
Τ’ άλλα είναι κοράλλια που ακόμα δεν τα φτάσαμε,
είναι η αγάπη απάτητη γη.

Τελικά ποια είναι η υπέρτατη απάτητη γη για τον άνθρωπο; Μα δεν είναι καμμία άλλη κατάσταση παρά μόνο η Αγάπη, όχι η υλική και συναισθηματική Αγάπη όπως την αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, αλλά η Αγάπη που νοείται ως πνευματική κατάσταση ύπαρξης και εναρμόνισης των ψυχών σε έναν ωκεανό αμοιβαίας σύμπραξης, αλληλοενίσχυσης, αλληλοβοήθειας και αρμονικής συνύπαρξης. Εκεί κατά βάθος (τέρμα βάθος) θέλουμε όλοι τελικά να πάμε. Και όλα όσα ζούμε στην επίγεια ζωή, όλες οι χαρές και οι πίκρες, όλες οι ηδονές και οι πόνοι, όλα μας τα βιώματα και όλες μας οι εμπειρίες εκεί στοχεύουν. Ίσως τελικά όλα μας τα βιώματα στην γη να στοχεύουν στην ανακάλυψη της απάτητης γης. Στο βίωμα της Αγάπης, στο βίωμα του αληθινού Παραδείσου.

Σχετικά Ομάδα Consciousness.gr

Διαδρομές αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης
Διαβάστε όλα τα άρθρα από Ομάδα Consciousness.gr