Η παγίδα του κινήτρου
Συχνά στη ζωή μας προσπαθούμε να κάνουμε αλλαγές στα έξω και στα μέσα μας και συνήθως κάνουμε τα εξής λάθη:
- Προσπαθούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα μαζί και καταλήγουμε στο να μην ολοκληρώνουμε τελικά τίποτα στην πράξη.
- Αναλύουμε πολύ το πρόβλημα και θεωρητικολογούμε ώστε να νιώσουμε προσωρινά καλύτερα ψυχολογικά με μερικές θεωρητικές διαπιστώσεις και ευχολόγια, δεν περνάμε όμως τελικά στην πράξη όταν έρθει η κρίσιμη ώρα.
- Πιστεύουμε ότι κάποιος άλλος, κάποιο γεγονός, κάποια κατάσταση ή κάτι άλλο έξω από εμάς θα μας παρέχει την κινητοποίηση και το κίνητρο ώστε να ξεκινήσουμε να υλοποιούμε τις αλλαγές που θέλουμε να πετύχουμε.
- Επιχειρούμε αποσπασματικά αλλαγές στις δράσεις μας, αλλά αυτές δεν συνοδεύονται από σταθερό κίνητρο, ούτε από εξέταση και επαναπροσδιορισμό των συνηθειών μας και των πράξεών μας στην μεγάλη εικόνα της ζωής μας. Έτσι οι αποσπασματικές αλλαγές αυτές είναι πρόσκαιρες και καταλήγουν άκαρπες.
Ως απάντηση και προτεινόμενη λύση στα ανωτέρω ζητήματα, αναδημοσιεύουμε παρακάτω μέρος κειμένου από το βιβλίο με τίτλο “ΑΝΑΠΤΥΞΤΕ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΜΕΣΑ ΣΑΣ” του συγγραφέα “JOHN C. MAXWELL” από τις εκδόσεις “ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ”.
Καθώς προσπαθείτε να αλλάξετε τρόπο σκέψης, ξεκινήστε αμέσως αλλάζοντας συμπεριφορά. Αρχίστε να παίζετε τον ρόλο του ανθρώπου που θα θέλατε να είστε. Κάντε πράξη τη συμπεριφορά που θαυμάζετε, και υιοθετήστε την. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν πρώτα να νιώσουν και μετά να δράσουν. Δεν πετυχαίνει ποτέ.
Η όλη ιδέα του κινήτρου είναι παγίδα. Ξεχάστε το κίνητρο. Απλώς κάντε το. Αθληθείτε, χάστε βάρος, ελέγξτε το ζάχαρό σας, ή οτιδήποτε άλλο. Κάντε το χωρίς κίνητρο. Και μετά, μήπως το μαντεύετε; Αφού ξεκινήσετε να το κάνετε, τότε θα έλθει και το κίνητρο για να σας διευκολύνει στην προσπάθειά σας να συνεχίσετε.”
“Το κίνητρο,” λέει ο John Bruner, “μοιάζει με την αγάπη και την ευτυχία. Πρόκειται για παραπροϊόν. Όταν συμμετέχεις ενεργά σε αυτό που κάνεις, το κίνητρο για να εξακολουθήσεις να το κάνεις εμφανίζεται ξαφνικά όταν δεν το περιμένεις.” Όπως υποστηρίζει ο ψυχολόγος του Χάρβαρντ Jerome Bruner, είναι ευκολότερο να οδηγηθείς στο συναίσθημα λόγω δράσης παρά στη δράση λόγω του συναισθήματος.
Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αναπτύξουμε τη στάση των παιδιών μας είναι να ασχοληθούμε με τη συμπεριφορά τους. Όταν όμως πούμε σε ένα από τα παιδιά, “Άλλαξε στάση”, το μήνυμα είναι πολύ γενικό και η αλλαγή που θέλουμε να πετύχουμε ασαφής. Αποτελεσματικότερη προσέγγιση είναι η ανάλυση συμπεριφορών που φανερώνουν κακή στάση. Αν τα βοηθήσουμε να αλλάξουν συμπεριφορά, η στάση θα αλλάξει μόνη της. Αντί να λέτε στα παιδιά σας, “Να δείχνεις ευγνωμοσύνη”, τους ζητάμε να έχουν κάτι θετικό να πουν για κάθε μέλος της οικογένειας καθημερινά. Καθώς αυτό εξελίσσεται σε συνήθεια της ζωής τους, η στάση ευγνωμοσύνης ακολουθεί.
Πηγή
https://www.lecturesbureau.gr/1/how-winners-of-life-think-2008
